Mój pies chrapie.



Miał to być wiersz przełomowy.

Miał być to utwór doniosły!

Na ciężką pracę byłem gotowy!

Lecz plan ten diabły poniosły!



Wciąż w zamyśleniu

po brodzie się drapię.

Na nic nie przyda się

koncentracja.

Mój pies zbyt głośno chrapie!

Śni mu się pewnie

wczorajsza kolacja.



Wymieniam pióro

na bardziej złote.

Z wielu opresji

mnie wybawiło.

Jak zabrać psu

do chrapania ochotę?

A jeszcze wieczorem

było tak miło...



Chciałem, aby wiersz

wstrząsnął sumieniami!

Albo też skandal

wywołał ogromny!

Lecz pies chrapie

pomiędzy beknięciami!

Poszedłem też chrapać,

całkiem nieprzytomny.



Oskar Wizard





Obiecałem, a nawet chcę.

 

Przybywam do ciebie

wieczorem pełnym uroku.

Przecież Ci obiecałem,

a nawet chcę!

Pragnę przytulić

słodko o zmroku...

Czekałem na tą chwilę

całe długie dnie.

 

Ta noc pełna gwiazd

będzie z pewnością inna...

Lubię gdy rozkwitasz

w dotyku dłoni.

Dziewczyna skromna,

cicha, niewinna...

Pragnę Cię

przed całym światem

obronić!

 

Usta nasze głodne

złączą się w ornamenty.

Ekstazą ciał

wśród sennych marzeń

popłyniemy.

Przy Tobie

nie będę już

taki święty!

Jesteśmy blisko,

bo tego pragniemy!

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

Wielka Orkiestra.

 

to Święto dobrych ludzi

to Święto wspaniałych serc

przestań się smucić

bo jeszcze sporo

w nas dobra jest

 

na przekór powszechnej

oschłości

wbrew wszelkim

pomówieniom

na potwierdzenie

do ludzi miłości

malutkie dzieci

ze szczęścia się śmieją

 

gdyby nie my

to ich by nie było

życie ratują nasze

skromne grosze

to Święto wielu

ludzi w lepszych zmieniło

z dumą na piersi

Czerwone Serduszko

noszę

 

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

Wesołe dzieci dzięki NAM!

 

Lata mijają, my ciągle ci sami?

To kłamstwo niestety, wszystko jest inne...

I chociaż cały czas się zmieniamy.

Nasza naiwność jest tutaj winna.

 

Wszędzie już burza, że zło i złodzieje.

A ja mam do was pytanie takie.

Czy skoro wasze dziecko się śmieje,

może to właśnie zasługa Owsiaka?

 

Uczciwy bardzo, pomaga tyle,

na ile wy go teraz wesprzecie!

Rozlicza się jak, gdzie oraz ile...

Chociaż opinia niektórych go gniecie.

 

Pytanie do ciebie tutaj Januszu,

szary polaczku zwykłego życia...

Skoro nie idziesz pomóc mu...

Odpowiedz, ścigasz coś

czy uciekasz?

 

 

Oskar Wizard (ojciec)

i Bastion (syn)

 

 

 

Przemiły Wiersz.


jak mam napisać
dobry wiersz
by Cię oczarował

duszę i ciało oplótł gorącem
lecz jej nie zarysował

niech będzie nieco tajemniczy
i do końca
intencji nie odkryje
jednocześnie otuli słodko
myśli oczka usta
i szyję

to prawdziwa corrida
strofy mierzą rogami
do mnie
byka
myśl wzrasta jak kwiat
najpięlniejszy
za chwilę jednak
znika
pewnie jest sezon polowań
i ktoś Muzy i Weny
powystrzelał
korci by ukraść komuś
wiersz by moje uczucia
rymami przelał

nic z tego
na portalach poezji
sami desperaci niekochani
i zrzędy
rzucam więc na niebo
gwiazd blask
gorąco słońca
i uśmiech
w te pędy
na drodze sypię
róże
tulipany
stokrotki
dalej zakochane jelonki
a teraz połóżmy się
na soczystej trawie
będziemy marzyć razem
podziwiając barwy

wymyślonej
wiosennej łąki


Oskar Wizard

 

 

Dzień Końca Świata.*


Poranek ostatniego dnia
tego świata...
piję kawę jak co dnia
i myślę o Tobie
Przyjacielu
i o tym że nie zobaczę
już wiosennego kwiata
ani nie osiągnę żadnego
wymarzonego celu

w ten dzień chciałbym
abyśmy mocno
chwycili się
za ręce
spojrzeli głęboko
w oczy
i chwilę
pomilczyli
za Twoją przyjaźń
ucałować chcę
w podzięce
i abyśmy milcząc
ostatnich godzin
nie liczyli

a może przeciwnie
to właśnie jest ta
właściwa chwila
by serca
szeptem grzmiącym
do siebie
przemówiły
słowa
które nigdy nie padły
bo do odwagi
była mila
co dać sobie chcieliśmy
i o pragnieniach
które nam się
śniły


Oskar Wizard

 

 

*- Nie wiem,

kiedy kolejny termin

końca świata?

Ale wiersz pasuje

do każdego terminu.

 

;)))

Do Ciebie płynę!

 

Płynę wytrwale do Ciebie.

Sercem, myślą i ciałem.

Orłem po bezkresnym niebie!

Po oceanie

z burzą i szkwałem.

 

Wiele dróg

nas często łączyło...

Jak mam znaleźć

twoje ulubione?

Aby dobrze nam się

razem żyło...

By czekały na nas

dni piękne i nowe.

 

To nic,

że mieszasz tak daleko.

Uczucie

każdą odległość pokona!

Chcę widzieć i czuć

sercem twe piękno!

Bo tylko wtedy

dusza czuje się spełniona.

 

 

Oskar Wizard

 

 

Znów pada deszcz…

 

znów pada deszcz

zimowy

zamiast śniegu

którego nie było

opad srebrzysty

kropelkowy

od jesieni

nic się nie zmieniło

 

cały czas

zmienia się Ziemia

być może już za nią

nie nadążam

śniegu jak nie było

tak nie ma

myślami

ku wiosennemu deszczowi

podążam

 

znów pada zimny deszcz

niosę parasol tęczowy

dla ciebie

z pewnością

przecież wiesz

że jesteś Słońcem

na moim niebie

 

Oskar Wizard

 

 

Niebiański Spokój.


a mnie się marzy
chwila względnego spokoju
od trudów życia
szarpaniny i jego znoju
survival jest nawet fajny
gdy trwa jakąś chwilę
w fazie chronicznej
nie cieszy
przyjemniejszych
jest zajęć tyle

co nie zabije
to wzmocni
lecz nie urodziłem się
komandosem
problemy rozwiązuję
choć czasem
ze zmęczenia
podpieram się nosem
odczuwam ulgę
gdy niekiedy
to z siebie wyrzucam
spokój powraca
i znów z Tobą
w drogę wyruszam


Oskar Wizard

 

 

Powody do szczęścia.

 

Piękny dom,

który jest schronieniem.

Dzieci, rodziców kochające.

Czarny pies,

będący wiernym przyjacielem.

Wierszy tysiące.

 

Praca, którą lubię.

Nadzieja,

na przyszłość dobrą.

Twój adres,

którego nigdy nie zgubię.

Mam dobrego ojca

i matkę pogodną.

 

W domu jest też

największe szczęście.

To właśnie Ty,

która wciąż mnie wspierasz.

Radości tyle,

że w sercu

nie pomieszczę!

Najpiękniejsze lata życia,

są właśnie teraz!

 

 

Oskar Wizard

Wiosna coraz bliżej.



najpierw słońce wybuchnie

kaskadą gorących promieni piekła
zaróżowi się nastrój

śnieg porzucony

poczuje subtelny dotyk ciepła
rozpływając się w zachwycie

będzie wilgotny jak dotąd nigdy
wnikając w mięsistą glebę z rozkoszą

stanie się cichy i nikły

eksplozja ptasich arii

otuli naprężające się

dumnie kwiatostany
korzenie przebiją dziewiczość ziemi

wiatr szepnie jak zakochany
warkocze drzew zgęstnieją

i sięgną sąsiednich

próbując przytulić
zajączki czując nastrój wiosenny

pod krzewem zaczną się czulić

wiosna nadejdzie niebawem

rozkwitnie życie na nowo
i będzie znów tak fajnie

masz moje słowo



Oskar Wizard

 

 

 

Serduszko Owsiaka.

 

Czerwone serduszko.

Order dla mnie

najcenniejszy…

I dla tych

którzy innym

pomocą służą…

Aby przeżył

ten najmniejszy.

 

Ten mały i bezbronny.

Bo kto mu

jeśli nie my

pomoże?

Przeszkadzać będzie

tylko głupi i zabobonny!

Nadal wspieraj Owsiaka

Panie Boże!

 

Oskar Wizard

 

 

 

KRÓL JULIAN CZYLI JA*

 

*Myślisz, że mnie zaskoczysz mówiąc, że zwariowałem...
... O, nie! Ja to powiedziałem pierwszy!

 

 

*Dziękuję pradawni bogowie za mnóstwo komentarzy!
... Teraz mi je przeczytajcie!

 

 

*Wiem, że blask chwały tak Cię onieśmiela...
że boisz się pisać cokolwiek pod moimi fotkami...



* To straszne! Dopięłaś się do mojej fotki...
... Nie skazuj mnie na polubienie Ciebie!

*Wszędzie tylko ten sex, kiss i lovciam... co to znaczy?
Będąc na szczycie własnej ignorancji nie mogę przecież przyznać...
że jak większość Polaków nie znam angielskiego!

* Jestem w sądzie. Sprawa przegrana.
Do domu nie wracam by nie przeszkadzać komornikowi...
Idę do dentysty bo bolą mnie trzy zęby.
Mój pies wpadł pod ciężarówkę.
Skręciłem nogę i zgubiłem portfel.
... i dokumenty...
... klucze też...
Ale dziękuję, że życzysz mi miłego dnia!

 

 

Oskar Wizard



*/ teksty własne wzorowane na Królu Julianie.../

Szable w dłoń!

 

Szable w dłoń i na koń!

W chwili ważnej możesz

na mnie liczyć.

Aureolka wojny ściska skroń.

A już miałem się dziś byczyć...

 

Lecz przyjaźń

na tym polega właśnie...

Że jeden za wszystkich

i wszyscy za jednego.

Potęga wroga

pod naszym naporem trzaśnie!

Przepędzimy go stąd,

sromotnie pokonanego.

 

Bo pięknych słów

smakosze poezji nadużywają .

Lecz w chwili krytycznej

przyjaciół pozostaje niewielu.

Spójrz, przed naszą odwagą

wrogowie już uciekają!

Stanęliśmy do boju

ramię w ramię

Prawdziwy Przyjacielu!

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

Przyjaciółki.

 

 

Tej więzi nie zrozumie

żaden mężczyzna .

Do tego trzeba urodzić się

po prostu kobietą.

Ważna jest ust

i języków tężyzna...

Dla nich rozmowa

o niczym

zmysłów podnietą.

 

Mogą noc całą

przy kawałku ciasta

przegadać...

Biada istocie,

która na ostrza języków

ich padnie.

Albo też

zupełnie na trzeźwo

świat cały zbawiać...

Jak one to robią,

żaden facet nie odgadnie.

 

Największa magia

jest w kaw i herbat

zaparzaniu.

Z tej prostej czynności

misterium tworzą.

W tej przyjaźni więcej ciepła,

niż w niejednym kochaniu...

Może i ciebie

kiedyś

na swój sabat

zaproszą?

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

 

Znikający... powracający...


wśród mgieł nocy
i krystalicznej ciszy
znikający
bez słowa
lub krzykiem duszy
ucieczkę swą
oznajmiający
lecz bywa
że powracają
wtedy usłyszysz serca
radosną melodię
drzwi otwierają
siadając przy kominku
ze mną
porzucają wyobcowania
chłodnię


Oskar Wizard

 

 

Nieidealny.

 

Nie jestem idealistą.

Bo też świat

nie jest idealny.

Czasem moje ideały

w kącie przysną.

A mimo to

dzień nadal jest

wspaniały.

 

Byliśmy na ławce

w parku.

Na tej

o której pisałem

wierszy kilka.

Czuliśmy miłość z krainy czarów.

Rozkoszą łączyła nas

każda chwila.

 

Od setki wierszy

lepsza chwila bliskości.

Byliśmy naprawdę

w tej cichej kawiarence.

Jakże urocza jest

delikatność czułości.

Lecz zamiast wspominać,

chciałbym więcej.

 

Wydaje ci się tylko,

że znasz mnie doskonale.

Jest we mnie nadal

serce gorące,

mimo pozornego chłodu.

Lubię wciąż dotknąć to,

co nieznane.

A w tobie wciąż jest

niepoznana słodycz.

 

 

Oskar Wizard

 

Nowe spojrzenie.

 

świat ucichł

po sylwestrowym szaleństwie

trwa cisza głęboka i senna

pusto jeszcze

do wiosny zbyt daleko

a śnieg tylko w internecie

na zdjęciach

sprzed lat

nostalgicznych

i sztucznych

 

w styczniu wszystko się zaczyna

kolejny raz

 

wstrzymuję oddech

przytulam przestrzeń

nowym spojrzeniem

 

pełnym nadziei

 

 

Oskar Wizard

 

 

Romantycznie.

 

Nastrój stworzy urocza muzyka.

W kominku płonie żywiczne drewno.

Nasza rozmowa nieco przycichła.

Jam jest twój książę, moja królewno.

 

Chciałbym by dziś było romantycznie.

Wieczór bez zbędnej nowoczesności.

Jesteś tak piękna, wyglądasz ślicznie.

Ekstaza połączonej bliskości.

 

Wpierw marzy mi się chwilka czułości.

Rozbudzi w nas szaloną namiętność.

Zapłonie rozkosz znana miłości.

Aksamit pożądania i piękność!

 

 

Oskar Wizard

 

 

Przyjdziesz?

 

zmywarka cicho szemrze

tańcząc z talerzami

zmęczony odkurzacz

przysnął w kącie

 

senną sielankę

potęguje radio

nucące dawne przeboje

ponadczasowe

bo dziś

już nikt

tak nie śpiewa

 

w lodówce

ukryłem przysmaki

które lubisz

najbardziej

 

czajnik już gwiżdże

obiecując aromatyczną kawę

 

przyjdziesz?

 

 

Oskar Wizard