Uczucia płyną ławicą.

 

uczucia zbyt często

wymykają się spod kontroli

ławicą przemierzają świat

by spotkać właśnie ciebie

gdybyś wiedziała

jak często serce boli

bo nie możemy

przytulić się do siebie

 

słowa dla wszystkich uczuć

są tylko cieniem

może melodia

byłaby bardziej zrozumiana

umieściłem cię

na swoich westchnień niebie

jesteś taka kochana i wspaniała

 

 

 

Oskar Wizard

 

 

Kobieta w czerwieni

 

K olor zachwyca i podnieca

O tula zmysły wzruszeniem

B o jest kanonem piękna

I serca gorącym przytuleniem

E sencją marzeń miłosnych

T rzymając wzrok wciąż w napięciu

A także zapowidzią uczuć wiosny

 

W ielkiemu sprzyja szczęściu

 

C zerń nocy pragnie połączenia

Z wiewną sukienkę dłoniom podając

E rotyzm i nadzieja spełnienia

R ozkoszy życiu przydaje

W estchnień głębino bezdenna

I szczęścia obietnico delikatna

E legancjo urocza i świetna

N aturalna jak z różanego kwiata

I bardzo kobieca

 

 

Oskar Wizard

 

 

Błękitna Łódź Podwodna.

 

Lubię ten czas,

gdy po oceanach marzeń żegluję.

A jeszcze bardziej,

powroty do naszego portu.

W Twoim przytuleniu,

radość swą odnajduję.

I w miłym przyjęciu,

gdzie jest szampan

i kawałek tortu.

 

Najbardziej mnie cieszy,

gdy słuchasz moich przygód.

I to zdumienie w oczach,

wręcz niedowierzanie...

Bo moje życie szalone,

pozbawione jest

spokoju i wygód...

A jednak jest moje,

a przez to kochane.

 

Nie pytaj po raz setny,

czy miłość i radość

na końcu świata odnajduję...

Bo wciąż wracam do Ciebie

i w Tobie szczęście

zawsze przytulę.

 

 

 

Oskar Wizard

 

 

Dzień całowania...



dziś przecież jest cudowny
dzień całowania
więc cmok
buziak
kiss
aż do oczarowania
w policzek
czółko
najchętniej
w namiętne usta
niech na całowaniu
mija godzina
druga
szósta

może być to pocałunek miły
jak zefirek muśnięcie
nieśmiały
albo też gorący
gwałtowny
długi i wspaniały
z odrobiną dystansu
lub też z mocnym
przytuleniem
dzień to wspaniały
bo z pragnień
spełnieniem



Oskar Wizard

 

 

 

Stare serce.



Płyną słowa perlistą ławicą.

Pomiędzy nimi

gęstnieje milczenie.

Czy serca

sedno przesłania usłyszą?

A może cisza

wzbudzi głębsze westchnienie?



Mówisz, że kochasz

- powtarzasz to bezustannie.

Lecz już po chwili

wyznania zapominasz…

Kusisz i uciekasz

rozsiewając perfum wonie…

Nawet w snach nagość ukrywasz.



Przestań baśń przecudną

już nucić mi słodko!

Nie chcę stracić resztek

cerowanej duszy.

Albo kuś mnie! Urocza ślicznotko!

Stare serce też lubi się wzruszyć.



Oskar Wizard





Dopowiedzenie Zmierzchu.

 

Noc cicha,

spokojna, głęboka.

Na czerni nieba

królują gwiazdy.

Księżyc zerka

dyskretnie z wysoka.

Na ziemi

od mrozu bruzdy.

 

Zaśnij teraz snem

miłym, głębokim.

Niech poszybuje

w marzeń krainę.

A mnie śnić będą się

twoje oczy…

Na gwiezdnym pyle

przypłynę.

 

Słońca w krainie tej

nie ma…

Zgasło wraz z naszym

codziennym staraniem.

Lecz moje serce

radośnie śpiewa…

Bo chociaż w nocy

spotkam się

z moim kochaniem.

 

 

Oskar Wizard

 

 

Proszę, ze mną śnij.


rycerze wygięli
na podobieństwo dinozaurów
a nawet stawali się powodem
niewybrednych żartów
zbroja pordzewiała leży gdzieś
zapomniana w kącie
szukam więc ścieżek jasnych
bo chwilami błądzę

dlatego też nadszedł czas
odkrycia prawdziwego siebie
magią zaczarować nasz świat
by poczuć się jak w niebie
i w Tobie są czary
którymi oświetlasz
mój sekretny świat
w sercu ciepłem promieniuje
i rozkwita jak cudowny kwiat

dziękuję że dzielisz się
ze mną
magią tajemniczej poezji
okryjmy się nią
tworząc nowy świat
i o nim proszę
ze mną śnij


Oskar Wizard

 

 

Przyjaźń i Miłość.

 

chciałbym zaśpiewać Tobie
pieśń błękitno- zieloną...
o kwiatach cudnej urody
rosnących tam gdzie lasy płoną
o nadziei która potrafi przetrwać
każdą losu przeciwność
o tym, że jest coś więcej niż życie...
to Przyjaźń i Miłość

to wszystko czego szukasz
po całym świecie ogromnym
znajdziesz w swoim sercu
i wzroku nie zawsze przytomnym
poezja nie jest wymysłem
a wręcz dla życia
księgą wskazówek
sekretnych recept
szukajmy więc razem
wśród barwnych słówek


Oskar Wizard

 

Radość jest w Tobie.

 

Zapamiętaj to wreszcie sobie,

że radość tkwi właśnie w Tobie.

I jeśli zechcesz

ją wciąż odnajdywać...

Wiesz gdzie się lubi ukrywać.

 

Zapewne szczęście

budują pewne zdarzenia...

Gorący całus

usta w uśmiechnięte

odmienia...

Wydaje się też,

że pomaga nam

przyjazne przytulenie...

Lecz to w swoim sercu

znajdziesz do radości

natchnienie.

 

Aby tą radość

mieć zawsze

przy sobie...

Pielęgnuj pogodne myśli

a pomogą Tobie.

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

Dzieweczko posłuchaj!

 

Słuchaj dzieweczko!

Ona nie słucha!

Żar z rozgrzanego

jej brzucha bucha!

I choćby przyszło

tysiąc atletów...

To nie zdobędą

jej względów!

 

Słuchaj dzieweczko!

Ona nie słucha!

Czy tylko na moje wołanie

jesteś głucha?!

Zobacz!

Jak chłopcy z dziewczętami

radośnie swawolą!

Niech się kochają ci,

którzy mogą!

 

Mogą więc oni,

możemy i my!

Odrzuć tą maskę zakonnicy!

Rozkosznie się przytulimy...

Moralność niech zamilczy!

 

Oskar Wizard

 

 

Zima nas przytuliła.



Jeszcze nie czas na serc ostudzenie.

Chociaż gaśnie już romantyzm jesieni.

Ostatnie przyrody westchnienie.

Zimowa szata je odmieni.



Słońce blask złoty schowało.

Śniegiem pokryte łąki i drzewa.

Lato wspomnieniem już pozostało.

A mimo to dusza… śpiewa!



Pójdziemy do parku trzymając się za ręce.

Twój uśmiech jest taki wiosenny!

Są chwile, których chcę jak najwięcej…

Bo pocałunek jest dla serca zbawienny.





Oskar Wizard

 

 

Nasza Wspólna Dusza

A gdy wszystko upadnie, czy odejdę?
Czy napewno z obranej ścieżki nie zejdę?

W nocy słonych łez smak,
Przeżycie rozstania dające znak,
Nasze plany - wszystkie poszły wspak !

Nic tego nie odwróci, nie zbudujemy nas od nowa.
Dlaczego to się tak potoczyło?
Nasza Wspólna Dusza - nieodwracalnie kona.
Teraz wszystko się skończyło.

A co ze szczęściem, gdzie nasze pędy?
Nie znalazłem niczego, tylko błędy...

Krzyki nawiedzają każdy sen,
Nie mogę spać, powstaje kolejny tren,
O Naszej Miłości - teraz czuję tylko wstręt !

Nic tego nie odwróci, nie zbudujemy nas od nowa.
Dlaczego to się tak potoczyło?
Nasza Wspólna Dusza - nieodwracalnie kona.
Lecz wszystko się skończyło.

Każdym krzykiem, odpychałaś od siebie,
A ja uciekając, trafiałem na Ciebie.
Te łzy to rozgrzeszenie naszych lat,
A Twoja zdrada - to nasz wspólny KAT !!
TO NASZ WSPÓLNY KAT !
WSPÓLNY KAT !

Nasze plany - wszystkie poszły wspak...
Nasza Miłość - teraz czuję tylko wstręt...
Nic tego nie odwróci, nie zbudujemy nas od nowa.
Dlaczego to się tak potoczyło?
Nasza Wspólna Dusza - nieodwracalnie kona.
Teraz wszystko się skończyło...

(A gdy wszystko upadnie, czy odejdę?
Nie ma już niczego, poprostu cierpię)

Rozkoszując się

Rozkoszując się chłodem
obmywającym stopy
przyglądam się falom
pieszczącym cierpliwie
delikatnie z wyczuciem
pobudzając ospałość
do ruszenia na przeciw
odwiecznemu wyzwaniu głębi

***
Dział: Erotyki
***
Zbigniew Małecki

Nie chce niczego

Nie jest mi łatwo powstrzymać łzy,
Gdy w mojej głowie wciąż siedzisz Ty.
Na minute tysiące myśli,
W nocy wszystko mi się przyśni.
 
Nie chce już kłótni miedzy nami,
Chce tylko rozmowy gdy jesteśmy sami.
Tysiące opowieści, tysiące bajek,
Miliony przez to spalonych fajek.
 
Winą nie chce Cię obarczać
Twe uczucie powinno mi wystarczać.
Czasem Cie okłamuje,
ja na Ciebie nie zasługuje .
 
Wciąż tyle spraw niewyjaśnionych,
Wciąż tyle myśli nieuniknionych.
 
Może ten wiersz Cie w ogóle nie ruszy,
chciałbym już teraz pozbyć się duszy.
Zasnąć i nie wstać, już teraz na wieki,
chciałbym dziś w nocy zamknąć powieki.

Zamiast Ogrodu Poezji

Jest na tym świecie
wiele do naprawienia...
Pomóż chociaż trochę,
jeśli masz dobre serce!
Dzięki nam ten świat
w lepszy się zmienia!
Wrzuć do puszki pieniążek,
może drugi jeszcze?

W codziennym życiu,
nie mówię wierszem.
A jeśli już,
w tym celu,
by cię rozbawić...
Podpuszczasz:
chcę jeszcze!
Grząski to grunt,
więc wolę go zostawić.

Od pięknych wersów,
wolisz komplementów
odrobinę.
Więc z zachwytem
podziwiam
nową fryzurkę...
Na dźwiganiu
siatek z zakupami
randka nam upłynie...
W nagrodę dasz przytulić
swoją figurkę...

Aromatyczną kawę zrobię
i postawię ciasteczka.
Nie ujarzmię dziewczyny
poezją nawet najpiękniejszą...
Zamiast pieścić słowem
lepiej całować usteczka...
Dopiero wtedy
poezja staje się
przyjemniejsza.

Oskar Wizard

Nad ranem

W moim sercu nad ranem...
Gdy gwiazdy gasną,
a słońce jeszcze nie wstało...
Dzieją się rzeczy niesłychane...
Sny jeszcze grzeją,
choć niewiele z nich pozostało.

Zobaczyłem blask prawdy
w twoim spojrzeniu.
A jeszcze wczoraj
brałem je za miłe doznanie.
Nowy dzień rozpocznę
w wspaniałym natchnieniu.
Moje serce czuje się
przez ciebie przytulane.

Godziny miną
w oczekiwaniu radosnym.
Wiadomością ze spojrzenia
swoją duszę ozdobię.
Mimo zimy
czuję się bliski wiosny.
Bo w wzroku znalazłem
prawdę o sobie.

Oskar Wizard

Drżący żar nieśmiałości

Drżące usta
płoną żarem rozkoszy
spojrzeniami
okryliśmy nagości
szaleńcza pasja
spektaklu dotyku
ciała przytulane
namiętnością pocałunków

udajesz nieśmiałość
lecz pachniesz ekstazą
chciałbym utonąć
w blasku spojrzenia
spijam obietnice
z aksamitu warg
krzykiem wzmagasz
nastrój przyjemności

nienasyceni
i wciąż bliskości
pożądający
w splecionych ramionach
odnajdujemy siebie
próbujemy zapamiętać
ciała pocałunkami
jutro rano
znów będziesz
nieśmiała

Oskar Wizard

Blisko słońca

Na fali uśmiechu.
Jak najbliżej słońca.
Ciut wyżej niż gwiazdy...
Do kosmosu końca!
 
Potem jeszcze dalej.
Minąć granicę snów.
Wziąć nowe marzenia...
Do Ciebie wrócić znów!

Przyniosę radości.
Nauczę znów się śmiać!
Chcę tylko miłości.
Tej, którą możesz dać.

Oskar Wizard

Kwiaty koloru miłości

Pani na dystans
ciągle mnie odstawia.
A ja nie mogę
wciąż przestać śnić.
Czy jest możliwe
spotkanie, kawa?
Czy wirtualnym przyjacielem
mam być?

Pragnę spotkać się
w miłej kawiarence.
Wysyłam kwiatów
purpurowych sześć!
Gdy się spotkamy,
będę szczęśliwy wielce!
Prócz ciastka
pragnę całus
z warg pani zjeść!

Oskar Wizard

Dla Ciebie poświęcić tyle

Wyrusz w pole
Wyruszyłem w pole
Dojdę do lasu
Spotkać się z naturą
Zranione serce
Raniące innych
Odkupić grzechy
Nie dopuścić
Do innych końca
Odkupić grzechy
Swym własnym
Cóż mi więcej będzie
Jeśli łąka 
Nie będzie tak samo zielona
Słońce nie zaświeci tak samo
Chcieć widzieć Twój uśmiech
Cóz...
Poświęcić wiele
By łąka była zielona
Słońce świeciło
By ludzie mogli
Twój uśmiech widzieć