to co najpiękniejsze
ciszę sobie ceni
to co najważniejsze
często się ukrywa
nie próbuj tego zmienić
lepiej jest serca
do odkryć używać
bo może przeminąć
niezauważone
bo może uschnąć
jak kwiat
w uczuć suszy
musi więc
być przez ciebie
pochwycone
a wtedy szczęśliwą
chwilą potrafi
wzruszyć
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Pozwól sobie
na chwilkę
wytchnienia.
Oprzyj
rozmarzoną skroń
na mojej piersi.
Należy nam się
chwilka wzruszenia.
Wystarczy się ośmielić.
W głębokim spojrzeniu
z chęcią zatonę.
Trwaj chwilo
w namiętnym
przytuleniu.
Niech splotą się
stęsknione dłonie.
Niech serca
pomkną ku słońcu
w natchnieniu.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
śnieg wziął świat
w puszyste władanie
mróz przytulił
drogi i drzewa
i w nas nastąpiło
uczuć schładzanie
a przecież gorącego
szczęścia nam potrzeba
jest więc kawa
która budzi do życia
do tego żar twojego
uroczego spojrzenia
przemiła rozmowa
w niej ty i ja
i nagle zima
w wiosnę
się zmienia
Oskar Wizard
jeszcze śniegi
bielą pola
jeszcze wiatr
mrozem dech zapiera
tak daleko do wiosny
do jej słońca i zieleni
potrafi zmylić kwiaty
i ptaki
budzą się gdy ciepłem
rozgrzeje świat
na chwilę
a potem znów
zaskakuje chłodem
przewrotny miesiąc
na szczęście jest krótki
szybko przeminie
jak sen
lub raczej
drzemka
Oskar Wizard
zatrzymam
tą cudowną chwilę
zasadzę
w największej donicy
będę wciąż sprawdzał
czy żyje
czy wyrośnie z niej
kwiat śliczny
potem umieszczę
w szklarniowym sejfie
spuszczę wiernego psa
ze smyczy
zrobię też
pamiątkowe selfie
bo tylko
ta chwila
się liczy
nikt nie może
jej ukraść
ani zabrać
jest dla mnie
najcenniejsza na świecie
chwila gdy wreszcie
spotkałem cię
w cichej kawiarence
o świcie
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Wyciszając umysł
wyciszyłam siebie
jestem
patrzę
widzę
słyszę
czuję...
Pochłaniam piękno
wokół siebie...
Autor: Blue Magiczna
Zdj. własne
Gdy noce bezsenne,
a spokój duszy...
Rozum jeszcze nie wie,
że ona czegoś pragnie...
Dusza i serce
szepczą po kryjomu...
I nic nie mówią
by najmniej... nikomu...
Autor: Blue Magiczna
zdj.internet
Ty - która przychodzisz
ośnieżona i zziębnięta
w samym środku zimy
aby błogosławioną świecą
chronić nasze domostwa
od gromów
nawałnic
gradobicia
pożarów
powodzi...
a w ręce konających
wkładasz jasny płomyk
który przez mroki śmierci
prowadzi do Twego Syna
strzeż nas - Panno Gromniczna
przed wilkami czyhającymi
w gęstwinach codzienności
i przemieniaj ludzkie serca
by człowiek dla człowieka
nie stawał się wilkiem
Autor: Don Adalberto
chcę być dla ciebie
chwilką ciszy
pośród zgiełku wszechświata
nadzieją na pokój w duszy
i dobre sny
smakiem miodu
i zapachem magicznego lasu
otuleniem zmysłów
w gorsze dni
chcę w ważnych chwilach
być ci
pod ręką
aby to wszystko
tylko między nami
się działo
czasem ukojeniem
czasem radości kropelką
aby nigdy
wsparcie
pustką się nie okazało
być blisko
w pochmurne
i słoneczne dni
w losów sinusoidzie
na dobre i na złe
i taką też okaż się mi
a wtedy szczęście
nas dopadnie
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Potrafi odmienić życie
jedno zdanie.
Zależy jaką treść
ukrywa w sobie.
Te dobre
są przez nas
kochane.
Złe niszczą
chodząc wciąż
po głowie.
Są jeszcze takie
zupełnie
bez znaczenia.
Można w nich utonąć,
bo są podobne.
Każdy ma coś
do powiedzenia...
Lecz wybieramy
te pogodne.
Lubimy,
gdy prawią nam
komplementy.
Zwłaszcza,
gdy treść
jest prawdopodobna...
Nikt z nas
tak naprawdę
nie jest święty.
Gdy podane z uczuciem,
dusza jest radosna.
Powiem więc teraz
coś ci na uszko.
Cichutko,
bo to sprawa
między nami.
Gdy widzę cię,
pulsuje szczęściem
serducho!
Jak dobrze,
że się tak blisko
znamy!
Oskar Wizard
u niej wszystko było złote
długie
cudowne włosy
promienny uśmiech
sukienki i buty
gdyż uwielbiała ten kolor
nawet serce miała
szlachetne
jak z najcenniejszego kruszcu
próbowałem ją zachwycić
złotą mową
wypowiadaną
ze złotoustym uśmiechem
niestety
nie chciała
przyznać mi
złotego medalu
w wyścigu
o jej względy
złoto potrzebuje złota
a ja nie miałem go
zbyt wiele
nigdy nie dowiedziałem się
czy złotowłosa
doczekała się
złotego księcia
z bajki
ale to już
nie była
moja bajka
Oskar Wizard
(fot. z Google)
szept zawieszony
między czerni aromatem
spojrzenia głębokie
znad filiżanek
jedne namiętne
drugie pięknym kwiatem
zaczął się właśnie
dwojga
poranek
już słońce wzeszło
nad miastem szarym
już słychać kroki
biegnące
na przystanek
a między nami
baśniowe czary
trwa wciąż w zachwycie
magiczny
poranek
każdy podobny
a jednak inny
gdyż zmienia się treść
uroczej rozmowy
przed wyjściem
jeszcze buziak
najsłodszy
witaj dniu
miły i cudowny
Oskar Wizard
Są takie dni,
w których rodzą się
wyłącznie
znaki zapytania.
Są takie miejsca,
z których drogi
prowadzą
do krain szczęśliwszych
tylko.
Są takie nastroje,
z których smutek
się wyłania.
Są tacy ludzie,
wśród których
przebywać
jest zawsze
miło.
Nie zawsze
nadzieja zwodzi
i wiedzie
na manowce.
Nie wszystko
udaje się
przewidzieć
z pewnością.
Nie każde serce
jest na nowe szczęście
gotowe.
Nie myśl,
dotknij,
by nie minąć się
z miłością.
Oskar Wizard
Aby życiu nadać smak
i sercu podniety...
By przy okazji
(przez chwilę)
przejść do historii...
Rośnie na drożdżach
pięciotysięczny
wiersz poety.
Wzrok ma dziki
i nieprzytomny!
Tematy
rok temu
się wyczerpały.
Pisze więc
trzechsetny wiersz
od nowa.
Wszystkie pióra
się połamały...
Palący się komputer
strażak musiał ratować!
Trzeszczy klawiatura
pod azbestem...
Płonące palce
stanowią zagrożenie.
Życie stało się już
nonsensem.
A on nadal
w edytorze
coś klepie.
Przekroczył myślą
barierę światła.
Puls dawno
przekroczył
poziomy zawałowe.
Na szczęście
w domu
elektryka siadła.
Usłyszał też: kochanie!
Łóżko gotowe!
To go
od śmierci pewnej
uratowało!
Żonę przestała boleć głowa
i dostała chęci na amory.
Niewiele potem
z prestiżu poety
pozostało...
Miał za to
rozkoszne
wieczory!
Oskar Wizard
Jeszcze nie wymyśliłem
jak bandytą zostać?
Nie jestem
przez żadnego polityka
sponsorowany...
Nadal przeraża mnie
szefa postać...
Co zarobię,
w miesiąc
z rodziną
wydamy.
Jak już wspomniałem
bogactwo mi
nie grozi.
Muszę więc pilnie
do pracy chodzić.
Czekać
do rachitycznej emerytury
wytrwale.
Lub skończyć
na rencie
po serca
zawale.
Lecz praca
ma także
wspaniałe
podniety.
Ewoluuję jak wirus
przez ciągłe
wyzwania.
Młodnieję,
gdy zatrudni się
jakaś
młoda łania...
Najczęściej
z wyższej kasty,
niestety.
;(
Oskar Wizard
(fot. z Google)
będziesz mi słońcem
kwiatem i deszczem
marzeń i snów
najpiękniejszym
westchnieniem
największym szczęściem
wspólnych spacerów
zmysłów i ciała
słodkim przytuleniem
będziesz lat wiele
lub tylko przez chwilę
lecz każda cenniejsza
od pereł tysiąca
i tylko przy tobie
wciąż promienieję
chciałbym by trwało
to już bez końca
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Tak wiele w życiu
się zmieniło...
Tak wiele minęło
dni i nocy...
Kiedyś wspaniale
nam razem było.
Bo świat był świeży,
piękny, uroczy.
Wiatr porozrzucał
nasze ścieżki.
A jednak zbiegły się
niespodziewanie.
Chociaż do zdobycia
czekał glob wielki...
Jednak nastąpiło
przyjazne spotkanie.
Każdy oddzielnie
pisał losu karty.
Jak perły zbierał
swoje doświadczenia.
Teraz wymieńmy je
na giełdzie wspomnień.
Jutro i tak życie
je pozmienia.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Pomalujmy wreszcie niebo...
W ozłocony błękit marzeń.
Wrzućmy nieco zachwytu zielonego.
By być bliżej wiosennych wrażeń.
Utoniemy wnet w zachwycie.
Nawet zima bywa miła.
Szepnę teraz skrycie...
Chcę, by radość się spełniła.
Nie ma barier wyobraźnia.
Zwłaszcza gdy jest sercem obudzona.
Zobacz, niebo już się przejaśnia!
Chwila magii popełniona!
Oskar Wizard
(fot. z Google)
gdy wiosna przytuli
słońcem ziemię
roznieci czar
świeżości
niejedno serce
uczuciem rozgrzeje
wielka jest magia
miłości
dookoła zieleń
weźmie świat
we władanie
na niebo
błękit i złoto
powróci
zima tylko białym snem
pozostanie
przestaniesz się
smucić
Oskar Wizard
kiedyś życie było prawdziwe
i dynamiczne
książka miała zapach
a świat prawdziwe kolory
teraz obowiązuje
czas smartfoniczny
od wczesnego poranka
po późne wieczory
słuchawki na uszy
i telefon przed oczy
przejście przez jezdnię
wśród pisku opon
jedyna miłość
podczas czarów nocy
memy
filmiki
i emotikon
świdruje uszy
ciągłe dzwonienie
a ja tak pragnę
chwilki ciszy
od smartfona
wolę po stokroć
przytulenie
lubię
bicie twojego serca
słyszeć
Oskar Wizard