Czarne okulary blues

nałożę czarne okulary
i pójdę drogą w świat
nie patrz tak na mnie stary
bo droga to mój brat

bo to jest blues wędrowca
co ciemny widzi świat
tu droga każda obca
na ścieżce rośnie chwast

wczoraj spałem pod mostem
dzisiaj znajdę sobie stóg
przed sobą widzę drogę
i ślady licznych stóp

tak to jest blues wędrowca
co ciemno widzi świat
myśl ciepła jest mu obca
za dużo tutaj zła

dziś ruszam w dalszą drogę
choć kręta ścieżka jest
zostać już nie mogę
za dużo jest tu łez

choć jest to blues wędrowca
złowrogi jest ten świat
już nie ma tutaj słońca
nienawiść zżera nas


***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki