kiedyś to miejsce

życiem tętniło

pamiętam

nasze wieczorne

przekomarzania

lecz biegnie czas

i wszystko się zmieniło

jakaś pustka

i cisza się wyłania

nie piszesz nic

od długich miesięcy

jakże niczyj

jest teraz

twój profil

skryło się słońce

zniknęło szczęście

właścicielko profilu

proszę ożyj

podążę znanymi nam

dawniej ścieżkami

odwiedzę portal

z zapamiętanymi

wierszami

będę żyć już

chyba tylko

wspomnieniami

a tyle było czułości

między nami

lecz zamiast portalu

komunikat się pojawia

error 404

i koniec wspominania

Oskar Wizard

Może śmierć 

będzie wolnością

ocaleniem

od codziennych bolączek

Może w zaświatach

spełnią się wszystkie

Przemka marzenia

Do zobaczenia

drogi przyjacielu

Kazimierz Surzyn

Umarł Przemek

narciarz

serdeczny przyjaciel

wrażliwy piękny sercem

idąc przez życie

mimo problemów zdrowotnych

niósł pomoc radość innym

uśmiechnięty tryskał witalnością

w aureoli bliskości życzliwości

O ironio losu

właśnie dzisiaj 

pada śnieg 

jego narty

poniosą go prosto

do Nieba

Żegnaj przyjacielu

Wieczny Odpoczynek

Racz Mu Dać Panie...

Kazimierz Surzyn

Leciał sobie truteń

taki nierobotny

usiadł na gałęzi

poczuł że jest psotny

Dzisiaj mam ochotę

na figle bałamutne

jak coś się natrafi

pogawędkę utnę

Że pogoda ładna

co u pani słychać

zbajeruję trochę

może da pobzykać

Traf trutniowi sprzyjał

obok jego nosa

przeleciała właśnie

całkiem zgrabna osa

Zerwał się jak strzała

tego nikt nie broni

by pogadać chwilkę

osę wziął i goni

Cóż to za kreacja

pani wystrojona

jak na jakieś bale

spojrzała na trutnia

zdziwiona

On nawijał dalej

pani pięknie patrzy

prosto w moje oczy

zapomniał tylko że 

ta suknia to

kolor ostrzegawczy

Zbliża się przymila

lekko wręcz spocony

nagle oj zawołał

i patrzy zdziwiony

Na żądło

zdał on sobie sprawę

że wbiło się mocno

w jego jajko prawe

Co za ból mnie spotkał

teraz mam udrękę

żebym tylko wiedział

nastawił bym rękę

Osa to stworzenie

na pewno też boże

ale jak przesadzisz

okład nie pomoże

Morał poznał truteń

taka jest przestroga

jak wyciągasz żądło

żebyś nie musiał polecieć

na wizytę do wenerologa

Widzę coraz gorzej

usta gubią słowa

cierpi okropnie głowa

i jak wulkan chcę wylać

rozgrzaną lawę z czoła

nie lubię tego fotela

przeraża mnie cisza ścian

i pozy zmienności na twarzy

raz sięgam nieba

a raz jestem w najgłębszej szczelinie

przechodzę z okna w okno

patrzę jak mknie 

zegar moich lat

szukam przyjaznej dłoni

co zagłuszy samotność

serce zapomina o biciu 

tracę oddech na schodach 

zagubiony w pajęczynie

utkanej ze zmarszczek

aż cichutko leżę 

spętany chorobą końca

Kazimierz Surzyn

Poobijana od jego ciosów

nie ma włosów

nie ma piersi

ani ziemskiej przyszłości

tylko cierpienie choroba

zgon grób żałoba

ufa Bogu co do wieczności

wierzy Jego oceanowi miłości

Na gwiazdy swoje uczucia przyrzekali.

Była to miłość pełna wspaniałych wzruszeń.

Lecz los przechylił zło na swej szali.

W jej życiu pojawił się nowy dureń.

Lecz pierwsza miłość była majętna.

Druga lepiej się w łóżku sprawdzała.

Do zbrodni też była chętna.

Intryga w sypialni powstała.

Dopadli go w łóżku o świcie.

Dokładnie upozorowali włamanie...

Chcieli obłowić się sowicie...

Spytał: Dlaczego to robisz kochanie?

Bo jestem rozrywkową dziewczynką.

Ty nudzisz mnie zaś niesamowicie!

To będzie mordu przyczyną.

Stracisz za chwilę życie.

Zbudziła tym Anioła Sprawiedliwości.

Usłyszał sąsiad podejrzane okrzyki...

Spłoszeni, połamali na schodach kości.

Lecz nie dla nich zabrzmiał sygnał karetki!

Dostali lat więzienia dwadzieścia i pięć.

Pierwszą miłość lekarze uratowali.

Miał też dodatkowe szczęście...

Zdołał schowany w pracy

kupon na milion ocalić!

Oskar Wizard

,,Boże,

użycz mi Pogody Ducha,

Abym akceptował tych,

których nie mogę zmienić,

Odwagi, abym zmieniał tego,

kogo mogę zmienić,

I mądrości, abym zrozumiał

że tym kimś jestem ja."

(Modlitwa o Pogodę Ducha)

Pozbawieni

autentycznej tożsamości.

Dorastający

wśród sprzecznych sygnałów.

Nieznający w dzieciństwie

pojęcia miłości.

W sidłach lęków,

urazów i żalów.

Lecz teraz możesz już

uzdrowić dziecko,

które tkwi w tobie.

Zdrowienie zaczyna się,

gdy wyjdziesz z izolacji.

Jest przecież wielu,

którzy żyli podobnie.

Takich jak ty

spotykać zacznij.

Poznasz na nowo

pojęcia szacunku,

humoru i łagodności...

Twoje życie

w szczęśliwsze się zmieni.

Poznasz też sekret

prawdziwej miłości.

W tym wszystkim

nowi Przyjaciele

są niezbędni.

Oskar Wizard

słowo stworzone

w sposób

tak piękny

że sercu dodaje skrzydeł

w rymach odnajduje

melodię zmysłów

pieszcząc doznania

pięciolinią

wyrazów

bez rymu

zaś

pędzi

jak oszalały ogier

płynie

jak wodospady

kruszące skały

rozbija zaskorupiałe

przekonania

zerwane z uwięzi

reguł

próbuje przytulić

myśli

przyspieszyć

tętno

rozgrzać ciało

lub wprost przeciwnie

zmrozić celną puentą

niespodziewanie

docierając

do źródła

wszystkich lęków

bywa też lekiem

na wszelkie obawy

gdyż ma moc magiczną

zdolną

uzdrowić duszę

lub obudzić

drzemiącą

miłość

a wszystko to

tylko dla Ciebie

Czytelniku

Oskar Wizard

Specjalny wiersz napisany na bardzo
smutną okoliczność :

Nawet Diabłu

udało się

nierajskie drzewo

wyhodować.

Owoce

jadem nienawiści

ociekają.

Skosztuj!

A będziesz niszczyć,

a nawet mordować...

Dobrym ludziom

potem tylko smutki

pozostają.

Diabeł

jest bardzo dobrym

strategiem.

Do tego znakomitym

mistrzem reklamy.

Udaje boga,

choć jest z Nieba

zbiegiem.

Często jego owoc

jest przez głupców

zachwalany.

A życie jest krótkie,

zbyt szybko mija.

Po tej stronie

pozostawisz

wszystkie zdobycze.

Niech przez życie

nie wiedzie cię

żmija.

Na odrobinę rozsądku

liczę.

Tak trudno

być dobrym

przez lat kilkadziesiąt?

Czy życie

nie byłoby prostsze

i bliższe Nieba?

Złym uczynkiem

steruje złość,

zawiść

i przesąd!

Złych ludzi

z naszego otoczenia

przegonić

potrzeba!

Oskar Wizard

(fot. Z Google. Na zdj. 18-letnia Saudyjka,

której grozi śmierć za porzucenie islamu,

zamordowany w czasie Wielkiej Orkiestry

prez. Gdańska Paweł Adamowicz,

Jurek Owsiak niszczony powodzią hejtu

oraz załamany zabójstwem Adamowicza)

Ileż w tych wierszach

jest miłości...

Ileż bólu i zadumy

nad tajemniczym światem.

Jak wielkie

jest pragnienie czułości...

Zachwytu nad motylem

i pięknym kwiatem.

Sarkazmów

wyśmiewających

okropne wady.

Opisów zdarzeń

ważnych

dawno temu...

Kopania polityków

w przerośnięte zadki!

Pragnienia sukcesu,

najczęściej

swojego.

Albo też w bikini,

czyli prawie naga fotka...

Lub prężenie muskułów

w nowym samochodzie.

Wzoruj się na mnie

a szczęście

cię spotka!

Odnoszenie sukcesów

jest dziś

w modzie.

Smutne treści,

aby zdobyć

garść współczucia.

W wierszu, zdjęciu

albo też

w piosence.

Ekshibicjonizm ciał,

myśli

i uczucia...

Terapia

w silnych emocji

udręce.

Zastanawiam się często,

dlaczego to robimy?

Najczęściej na facebooku,

jeśli się nie mylę?

Czy bez tego

oznajmiania,

wszystko utracimy?

Bo marzymy

o nieśmiertelności,

choć przez chwilę?

Oskar Wizard

(fot. Z Google)

zbyt często

jest to

ostatnia deska ratunku

krawędź życia

nadzieja

na pograniczu rozpaczy

ostatnie westchnienie

niknący puls

kara za nieuwagę

brak wyobraźni

pojawienie się

w złym miejscu

o złej porze

(nigdy jednak

nie wiadomo

gdzie są te dobre

miejsca i pory dnia)

lub wprost przeciwnie

odwaga

by coś w sobie poprawić

oszukać czas

i przeznaczenie

myślałem

że szpital

pachnie lizolem

wcale nie

ma zapach

strachu

i lęku pierwotnego

jak dobrze

że byłem tu

tylko gościem

Oskar Wizard

Wśród licznych wad

naszego narodu...

Jeden zasługuje

na szczególne potępienie.

Jeśli dostaniesz

na zakupy

wilczego głodu...

Nie wchodź do sklepu

na jego zamknięcie.

Jakiż to częsty obraz

jest widziany...

Wchodzi

na krzywych nogach

zarozumiała dama.

I chociaż widzi,

że sklep jest zamykany...

Zaczyna przymierzać buty,

w sobie zakochana.

Albo też elegant,

arystokrata pierwszego pokolenia...

Przymierza garnitury,

choć kupić nie zamierza.

Obsada sklepu

marzy o chwili wychodzenia...

A tu trzeba tańczyć

wokół głupiego zwierza!

Wad naszych

jest jeszcze

bardzo wiele.

Jak choćby chodzenie tam,

gdzie świeżo umyte.

Może kiedyś

dama i elegant

zmądrzeje?

Bo na razie

mają tylko kasę

i ,,bereciki zryte”!

Oskar Wizard

a gdybym był wesołym dziadkiem

nie zaś dojrzałym arystokratą

i gdybyś spotkała mnie przypadkiem

dostałbym buziak czy cios mokrą szmatą?

czy gdybym był spokojnym mężczyzną

który nie lubi pić i wiecznie się bawić

lub też lowelasem zachwycającym tężyzną

który miałby twe serce i ciało zbawić?

ludzie wpisują się w proste schematy

dlatego tak wiele jest w świecie samotności

bogaty ma wszystko a biedny same baty

najprościej jest kupić suplement

o smaku miłości

Oskar Wizard

najczęściej niepodobny

do pierwowzoru

zwłaszcza w aktualnej postaci

w groteskowej postawie

jakby chciał przekazać

coś ważnego

i nie potrafił

zazwyczaj

stoi jak wmurowany

symuluje marsz

albo udaje

że jedzie

na bohaterskim koniu

imię konia?

żołnierze pełnią warty

ludzie kładą kwiaty

orkiestra gra

jakby wierzyli

że pomnik
nagle ożyje

to wszystko

chyba sprawia przyjemność

pomnikowi?

możemy się tylko domyślać

bo nigdy

nie okazuje radości

nie mrugnie okiem

ani niczego

nie powie

czasem

Bohater zamienia się

w Zdrajcę

pomnik zostaje

wtedy zburzony

na podobieństwo

wykonania

kary śmierci

ale

co sobie postał

tego już mu nikt

nie zabierze

tylko kwiatów żal

mogłyby

dalej żyć

zachwycając

uroczym widokiem

i zapachem

winnymi zabójstwa

kwiatów

są zawsze

politycy

Oskar Wizard

Bo...
Mnie to już nawet pisać się nie chce,
a co dopiero...
Być...
Wena gdzieś poszła,
zniknęła jak mgła w południe...
Pewnie znów do mnie przyjdzie,
od tak znienacka jak tęcza na niebie...
Złe myśli wylądowały w koszu...
Chmury wiatr przegonił...
W uśmiech się ubiorę...
Odnajdę swe zagubione światło.
I pójdę,
bez tego całego zła,
które ciągnie mnie w mrok...
Otwierasz oczy,
żyjesz,
a to już jest szczęście...
Kolejny dzień,
Twój dzień,
aby przeżyć,
coś niezwykłego...

Autor: Blue Magiczna

zdj. z google

W oswojonych
    meandrach
        osobowości
            szukam sił
                i skutecznego zioła
            aby opatrzyć ranę
        zadaną mi w plecy
    i aby móc powstać
z kolan

    dlaczego nienawiść
        rozlewa się szeroko
            jak wezbrana rzeka
        a zazdrość tak łatwo
w sercach się budzi?
 
dlaczego ludzie
    miotani zawiścią
krzywdzą innych
a może to nie są ludzie
lecz korzenie mandragory
co tylko udają ludzi?

 
Autor: Don Adalberto