Galaktyczny dom

Noc jest taka ciemna
gwiazdy mrugają przyjaźnie
spoglądając z góry

cisza
nawet żaby zasnęły w sadzawce
tylko słychać nawoływania kojotów

zostaliśmy sami
tylko ja i reszta wszechświata
patrzymy na siebie w milczeniu

stojąc na mojej ziemi
patrzę jak Mały Książę na gwiazdy
jego planeta była tak mała a była wszystkim

moja ziemia jest wielka
ja jestem pyłkiem
zagubionym na peryferiach kosmosu

czuję moc łączącą nas
z resztą galaktyki
to sieć połączonych marzeń

gdzieś tam na innej planecie
jest ktoś kto patrząc na gwiazdy
myśli tak samo i macha do nas swoją kończyną

witaj w galaktycznym domu
myśląca istoto
nie jesteś sama

***
Dział: Myśli nieokiełzanee
***
Zbigniew Małecki
Książka
Wędrówka
 

Komentarze

Umieść swój komentarz jako pierwszy!
czwartek, 02 maj 2024

Zdjęcie captcha