"z życia wzięte" ... niestety.

Zaistnieć chcesz w towarzystwie - chociażby na chwilę.
Popisujesz się niewiedzą... i liczysz na podziw ?

Trzeba pewnie mieć "nierówno pod sufitem",
aby tak myśleć i aby się z tym zgodzić.

Wielki medialny zgiełk,
lament oraz wrzawa.
PIS odbezpieczył granat
i grzebie w ustawach.

KOD wzywa na alarm;
powstrzymać szaleńców !
Obrońcy demokracji,
innych chcą zwycięzców.

Poranny pośpiech

Nie potrafimy często dostrzec,
bliskości i serdeczności innych,
tak bardzo nas pochłania,
codzienny poranny dylemat;
Czy nie spóźnię się do pracy ?
Jak szybko "zielone" się zmienia !


Zuchwałość Euro-cyników

Dlaczego tak zuchwale i uparcie,
chcecie zburzyć nasz europejski ład ?

Czy jest to przejaw chorej wyobraźni,
czy cyniczne tworzenie "Euro-islam" ?


Jak to zwykle w polityce

Nieustannie dzieją się sprawy ważne
- puste gesty nic nie znaczą.
I nie jest łatwo stanąć z boku
- jako widz lub obserwator.

Muszę w krawat się wystroić,
muszę nisko się ukłonić,
muszę uśmiech mieć na twarzy,
muszę umieć być odważny.

Muszę intelektem błysnąć,
muszę żartem trafnie cisnąć,
muszę zdobyć zaufanie...
przytulić czule na pożegnanie.

Muszę cierpliwość mieć anielską,
czekać długo na telefon.

Muszę porażkę ponieść sromotną,
muszę łzę uronić gorzką.
(...)
     Pierwsza seta dla kurażu,
     druga - tylko na rozgrzewkę.

    Kto mi mówi...  że coś muszę ?

   a JA - w życiu nic nie muszę.
  Jestem wolny. Szlaban w górę !

(z zasobów archiwalnych)

Z szacunkiem... nie tylko "od święta".

Mam dla pani propozycję,
śmiałą, ale przyzwoitą.
Warto przecież porozmawiać,
szczerze - bez podtekstów.

Odkrywam w pani twarzy,
osobowość pełną blasku.
I serdeczność, i wrażliwość,
i życzliwość - dla nas, mężczyzn.

Apel do "mistrzów kierownicy"

Zanim wciśniesz gaz do dechy,
aby sprawdzić swe mistrzostwo,
pomyśl nieco, drogi przyjacielu,
co naprawdę masz na celu.

Ujrzeć swej brawury skutki,
czy też własny żywot krótki ?

(R. 2008)

c.d. tekstu w komentarzu
uprzedzam - drastyczny.

Jaką wiedzę
po sobie pozostawimy?
Może tą,
że pieniądz jest wszystkim
i rządzi światem?
Może też,
że winę
ma zawsze ktoś inny?
Nie warto zachwycać się
książką lub kwiatem?
 
Sami stworzyliśmy
bezsensowny wyścig szczurów.
Zbyt długo
nie utrzymasz się
jednak na szczycie.
Jesteśmy biegli
w budowaniu murów.
Udajemy,
że mamy wspaniałe życie.

By mieć dobrą pracę,
nie musisz być dobry.
Już teraz wstąp do partii,
która wygra przyszłe wybory!
Koryta zbyt małe,
stąd wieczne spory.
Ktoś nie ma nic,
innym uginają się stoły.

Kiedyś ostoją mądrości
byli starsi ludzie.
Teraz zastąpiły ich
bezduszne maszyny.
To dehumanizacja,
nie miej złudzeń!
Wszystko ma konsekwencje
oraz istnienia przyczyny.

Czy musimy więc żyć
jak ścigające się szczury?
Czy będą nas kiedyś
szanowały dzieci?
Moda na sukces,
to tylko bzdury!
Życie w pogoni
zbyt szybko
przeleci!

Oskar Wizard

Lżej mi,
Gdy budzę się na siłę
I stwierdzam, patrząc w lustro,
Że nic się nie zmieniłem.
 
Lżej mi,
Gdy myślę, tworzę, piszę,
Zgubiony w innym świecie,
Wtopiony w gęstą ciszę.
 
Lżej mi,
Gdy świat ma zawrót głowy
I wiem, że już oszalał,
A ja wciąż jestem zdrowy.
 
Lżej mi,
Gdy o czymś zapominam
I zamiast iść do diabła
Zamierzam iść do kina.
 
Lżej mi,
Gdy jestem wielce wściekły
I wkładam łeb do wody,
By myśli złe wyciekły.
 
Lżej mi,
Gdy ogień tańczy w szale,
A ja mu patrzę w oczy
I sam się przy tym palę.
 
Lżej mi,
Gdy księżyc, jak moneta,
Na nocnym świeci niebie
I myślę o kobietach.

Głodno chłodno
nóżęta zmarznięte
siedzą rzędem
czas na zimową kolędę
lulaj że maluśki
szukają jedzenia
śnieg lód wszędzie pustki
jemu zabrakło chustki
leży w żłobie
im brakuje odzienia
zatwardziałe serca
nic się nie zmienło
wojna władza zysk i łupy
w szopie zimno
w mieście bomby i trupy
lulajże perełko
kule lecą gruzy same
me pieścidełko
jak zatamować ranę
przyszedł i poszedł dalej
ludzie go nie poznali
lulajże lulaj . . .

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

Zniekształciło spojrzenie lewego oka
podczas wieczornych wiadomości
przesunęło mnie do innej rzeczywistości
zgłupiałem zupełnie
kiedy różniczki zaczęły żyć samodzielnie
uciekając z moich równań
zrobiło się całkiem pusto
nawet tyłem odwróciło się lustro
pochlipując rozpaczliwie
dwumian Newtona się zbiesił
z rozpaczy poskręcany nieoznaczonością
zamyślił się nad przeszłością
po czym wypluł cedząc zdawkowe słowa
wtedy to była dziennika wymowa
a dzisiaj rzecz fundamentalna
demokracja stała się całkiem banalna
i każdy może nią sobie wycierać
idę nawiasy z tablicy ścierać
i poszedł tam gdzie mówią dobranoc
wyłączyłem telewizor
ostatni gasi światło . . .
ziewnąłem i zgasło

***
Dział: Inne wymiary
***
Zbigniew Małecki

Tango tango z różą w zębach to już tylko legenda kiedyś było tak dzisiaj tanga brak zamiast są bomby i strach karabin kule ból nie obejmie cię czule tango z różą w zębach to już tylko leganda minionych szczęśliwych lat *** Dział: Zamyślenie *** Zbigniew Małecki

Jechał przez Warszawę w błyszczącej zbroi.
Ideowe myśli żuł zachłannie w obłędzie.
Obok Sancho Pansa, jego wierny służący...
Przyglądali się ludzkim kłopotom i biedzie.
 
Naprzeciw stanęła kilkusetosobowa armia.
Polityk obniżył kopię, Sancho procę poprawił.
Armia była bezmyślna, za to bardzo karna.
Jeden z wodzów partyjnych ją ustawił.

Bitwa trwała zaledwie chwil kilkanaście.
Nie da się wygrać z głosującymi wiatrakami.
Gwiazda Polityka szybko pod przewagą gaśnie...
Wódz chełpić się będzie zdobytymi ideami.

Oskar Wizard

Trzynastego
mogą być
tylko miłe zdarzenia.
Niech czarne koty
chodzą drugą stroną ulicy.
Każde dobre życzenie
prędko się spełnia...
Obawa natomiast
niech milczy!

Kto wierzy w feralną,
tego coś dopadnie.
Trzymajmy lepiej mocno
swojego życia stery.
Dobre wrażenie
po tym dniu
w pamięć zapadnie.
Optymizm, to przecież
najpotężniejsze czary.
 
Ktoś chyba
z tą liczbą
zrobił dywersję?
Czy szczęściem nie byłoby
posiadać trzynaście milionów?
Dlatego przyjmijmy radosną wersję.
Bo dzień uśmiechem
rozpoczął się znów!

Oskar Wizard

Jest na tym świecie
wiele cierpienia i niezaradności...
Czekają na pomoc
staruszkowie i dzieci.
Pokaż więc,
ile w tobie
jest do życia miłości...
Do puszki z serduszkiem
niech moneta wleci!

Niech zabrzmi Orkiestra,
budząc nasze uczucia.
Jeśli nie my,
kto wspomoże
starca i maluszka?
Są tacy,
którzy posądzą WOŚP
o szerzenie zepsucia...
Mój syn
był w inkubatorze
z symbolem SERDUSZKA!

Oskar Wizard

Niech zabrzęczą w puszkach pieniążki drobne.
Niech młodzież uczy się dobroci.
Zapełnią ulice twarze uśmiechnięte i dobre.
Wrzuć pieniążek, co ci szkodzi?

Możemy pomóc dzieciom i staruszkom.
Inni taką pomoc tylko obiecują.
Miej dziś duszę miłą i pogodną.
Świętym ten, kto ma duszę dobrą.

Zabrzmi Orkiestra krusząc ludzkie sumienia.
Popatrz, tak właśnie się świętość rodzi.
Niech nasz kraj w dobry się zmienia.
WOŚP dziś twoje serce radością osłodzi.

Oskar Wizard

Któż z nas nie kochał
piosenkarki lub aktora?
W marzeniach
byli nam bliscy,
na wyciągnięcie dłoni.
Pamiętasz?
Wzdychało się do nich
każdego wieczora...
Niestety, proza życia
często marzenia rozgoni...

Kolekcja płyt, kasety,
na ścianach plakaty...
Każdy kolejny występ
wzbudzał wzruszenia.
Był tematem
do porannej kawy, herbaty...
Niestety, czas
nasze fascynacje zmienia.

Czasem na ślad
dawnej miłości trafiamy...
Znów dawnym uczuciem
odżywamy!

Oskar Wizard

Niech naszych ścieżek
nikt nie zna.
Bo każde życie
jest niepowtarzalne.
Gorąca serc
nie stłumi pora śnieżna.
Przez życie przejdziemy
radośnie i wspaniale.

Niech nikt nam nie mówi
jak żyć mamy.
Bo nikt za nas
naszego świata
nie zbuduje.
Wiemy najlepiej,
co lubimy i kochamy.
Tylko nasze serce
zna pragnienia
i je czuje.

Róbmy więc swoje
i marzenia spełniajmy.
Nie będziemy
w społeczeństwie
tylko peselem.
Może czasem zabłądzę,
a ponieważ się mijamy...
Potrząśnij mną,
gdyż jesteś Przyjacielem!

Oskar Wizard

Życie to ciąg
zakazów i ostrzeżeń.
Rozsądek we wszystkim
jest nakazany!
A może przez chwilę,
to wszystko zmień?
Brak rozsądku
też jest kochany.

Pożegnaj się czasem
ze zdrową żywnością...
Prześpij dzień cały
zamiast wciąż gnać.
Popatrz
na piękną nieznajomą
z czułością.
Może los
coś dobrego
chce ci dać?

Zamiast dorabiać,
przepuść trochę pieniędzy...
Ależ te rady
są tak bardzo nieroztropne!
Odrobina luzu,
twój humor polepszy!
Kierat wnet powróci,
lecz myśli będą pogodne!

Oskar Wizard

chmury skłębione buzują
gniewnie targając wiatrem drzewa
biczując ziemię strugami deszczu
wyładowują frustrację jęzorami ognia
niespokojność huśta się pojękując
zamyślenie pierzchło do mysiej nory
gwałtowne falowanie ogarnęło las
przenosząc zagniewanie w zacisze matecznika
niedźwiedź spojrzał w górę
sapnął i zaczał żuć kolejny liść
tymczasem furia nieba osiągnęła apogeum
wyładowując frustrację trąbą powietrzną
jednocząc niebo z ziemią
w swoistym spaźmie zniszczenia

***
Dział: Przyroda
***
Zbigniew Małecki

Zbyt łatwo przychodzi
wierszy pisanie.
Bo tak naprawdę,
każdy mógłby je pisać.
Wspomnienia, nadzieje,
szaleńcze kochanie...
By po jakimś czasie
na zawsze znikać...

Lubię czytać
zakurzone wiersze.
Ktoś wierzył
w swoją
szczęśliwą gwiazdę...
Początki skromne,
potem utwory śmielsze...
Każdy utwór
zawierał jakąś prawdę.

Lecz teraz internet
pochłania informacji
zbyt wiele.
Czytelnik z trudem
może poświęcić
sekund parę...
Moje wiersze
kiedyś zatoną
w niepamięci popiele...
W tej chwili jednak
otwieram duszy czarę.

Oskar Wizard