Od zarania dziejów -
czerpie się siłę
ze słowa - kocham
bo moc ma ono ogromną
jest falą uczuć
ogrzewającą serce
otula ciepłem
gdy chłód w duszę wnika
miłość - swą siłą zdolna
jednoczyć narody
nie da się okiełzać
zmierzyć jej żaru
bez względu na wiek
i narodowość
od wieków rządzi
życiem człowieka
każdą jej kroplą
serce się śmieje
sprawia - że chociaż
los tak często zawodzi
ona i tak, na lepsze czasy
niesie nadzieję.
autor: Helena Szymko/
Kto nigdy nie kochał -
nie zna męczącej tęsknoty
nerwowych dni nieprzespanych nocy
pragnienia czułej pieszczoty
każdego dnia błądzenia w myślach
w nich ciebie szukanie
kto nigdy nie kochał - nie wie
gdy się wciąż czeka na twoją obecność
słowa pełne czułości namiętne ust całowanie
ciepłych ramion przytulenie
zagubienie się w twoim spojrzeniu
gdy ogarniasz ciało Herkulesa ramieniem
pochłaniasz je siłą miłości
i w tobie - jak owad
w bursztynie zatopienie .
autor: Helena Szymko/
Gdy czas się z nami łagodnie obchodzi -
los nie hołubi nas wcale
gmatwają się ścieżki naszego życia
i dylematy jak przetrwać powstają
młodość ma swoje święte prawa
by radośnie upływało życie
dla jednych jest ono jak zabawa
dla innych to łez ukrycie
ach życie - a ty wciąż swoje
że nie dla wszystkich pod stopy róże
ale dlaczego nas spotykają
problemy same duże
czasami jesteś takie cudowne
tyle barw w tobie i uniesień
bywasz też często bardzo okrutne
prowadzając po manowców lesie
i choćby człowiek starał się jak może
wciąż go doświadczasz srodze
zamiast lepiej bywa gorzej
jesteś jak jedno wielkie pytanie
na które brak odpowiedzi
chociaż staramy się ciebie przechytrzyć
nigdy się nie dowiemy - co w tobie siedzi .
autor: Helena Szymko/
Rozpadły się filary - dawnego uczucia
zanikła miłość która wiodła w ołtarze
uległy rozsypce zespolone serca
jak malownicze uszkodzone witraże
serce ach serce, cóżem ci uczynił
żeś się tak nagle dla mnie skurczyło
nie pragniesz nie tulisz
zabrakło ci czułości
którą od ciebie kiedyś tak biło
jak cofnąć czas odzyskać miłość
co ogrzewała duszę i ciało
teraz tylko ironia na twojej twarzy
i stek wymówek - że nie tak przecież
z nami być miało .
autor: Helena Szymko/
Miłość nie liczy - czasu ni lat
nie wiemy kiedy nadchodzi
ona rozkwita jak polny kwiat
zbyt rzadko dostrzegany
rankiem był jeszcze
stulonym pąkiem
w południe już
w pełnym rozkwicie
miłość nadchodzi
jak burza i wiatr
zmieniając nasze życie
ogarnia serce
namiętnym płomieniem
popłynie w żyłach
gorącym strumieniem
tworząc źródło
wielkiej namiętności
stając się -
spełnionym marzeniem
autor: Helena Szymko/
foto z Google/
Powiedziałeś że kochasz -
śnisz o mnie nocami
że jestem twoim słońcem
które świeci nad nami
że twoja miłość jest wieczna
jestem ci przeznaczona
że jestem jak żona
nigdy nie spotkałeś takiej
która ci świat przysłoniła
gdy już byliśmy razem
przysięgi przed ołtarzem
że miłość będzie trwała
razem życie przeżyjemy
aż się zestarzejemy
nic się nie ziściło -
bo życie nas zmieniło
autor: Helena Szymko/
Samotność w sercu - kiedy gwar dookoła
ty ciągle toniesz
w oceanie myśli
serce rozżalone o pomoc wciąż woła
bo nie ma już komu
okazać czułości
tylko wokół ciebie pustka pozostała
słowa giną w gardle
w cichym niemym krzyku
że tak to się skończy, tego nie wiedziałeś
samotny wśród bliskich
porozumień mało
twoja osobowość cieniem pozostaje
ginie gdzieś w chaosie
stłumionego krzyku
wyobcowany dla ludzi, obcy dla najbliższych
pogrążasz się bardziej
w oceanie ciszy
serce rozżalone o pomoc wciąż woła
lecz nikt go nie słyszy -
cisza dookoła .
autor: Helena Szymko/
Miłość - wciąż piszą
o niej poeci
w ich słowach przybiera ona
przeróżne odcienie
jest ukojeniem
szczęściem we dwoje
każdy przebyty
z nią wspólny krok
to poczucie bezpieczeństwa
i radość życia
otacza nas - nadzieją
na szczęśliwe życie w miłości
że już nigdy nie dotknie nas -
widmo samotności .
autor: Helena Szymko/
Nigdy się nie da tego przewidzieć -
co będzie jutro co dalej nas czeka
lecz my już taką naturę mamy
by przetrwać - taka już jest
natura człowieka
los nie zawsze jest nam łaskawy
kiedy szukamy właściwej drogi
zamiast otworzyć fartu podwoje
on rzuca nam kłody pod nogi
komplikując proste sprawy
lecz my już taką naturę mamy
choćby barwy życia w czerń się zmieniły
odnajdziemy w niej kolor nieba
będziemy malować życie na nowo -
tylko nam trochę nadziei potrzeba
autor: Helena Szymko/
Gdy twoją miłość-
w karty przegrałem
byłem już nikim
straciłem wszystko
co tak kochałem
pustka mi tylko
przypominała
jaka tu kiedyś
radość bywała
uśmiechy twoje
i naszych dzieci
teraz mój dom
pustkami świeci
siedzę samotnie
drinka popijam
i z marzeniami
tylko się mijam
brak mi twej miłości
i gwaru dzieci
tego co kiedyś
w swym życiu miałem
a tak beztrosko -
w karty przegrałem
autor: Helena Szymko/
foto z Google/
Wśród radości i potoku łez -
upływa nam życie
kradnie nam tchnienie czas
jak klepsydra odmierza piach
gdy przesypie się czasu miara
gaśnie iskra życia -
zatrzymując wskazówki zegara
autor: Helena Szymko/
foto z Google/
Czasami nawet -
czyjś uśmiech zadowoli
by rozproszyły się
życiowe smutki
dobrze jest wtedy
śmiać się do woli
bo żywot ludzki
jest bardzo krótki
nigdy nie rozpaczaj
nad dniem minionym
zapomnij wszystkie dawne żale
najprościej wówczas
iść z biegiem czasu
o złych wspomnieniach
nie myśleć wcale
czyjaś dłoń w porę podana
życzliwy gest komuś okazany
sprawią, że zburzą się -
złych wspomnień ściany
autor: Helena Szymko/
Nadzieja - w najtrudniejszych chwilach
podtrzymuje nas na duchu
gdy już wszystko legło w gruzy
na powierzchnię się wybija
i zaczyna leczyć rany
nie pozwala nam się poddać
ten ból - rozpacz nasz upadek
to przejściowy okres w życiu
jesteśmy silni i przetrwamy
nadejdzie jeszcze taka chwila
życie da nam drugą szansę
zabliźnią się wszystkie rany
złe wspomnienia - pozostaną
daleko za nami .
autor: Helena Szymko/
Zawsze tęskniła -
za wielką miłością
widziała ją tylko w filmach
jak on tamtą kochał
pałając namiętnością
i wreszcie nadeszła
ta magiczna chwila
i wielkim uczuciem
jej serce wypełniła
lecz zamiast - szczęścia
i radości życia
udręką i tęsknotą
męczącą tylko była
serce wciąż czekało
na jego wzajemność
lecz ta jej miłość
bezwzajemną była
tak to właśnie bywa
z tą wielką miłością
jawi się szczęśliwa
albo staje w gardle ością
i choć się starałeś
mój Święty Walenty
by sprostać jej prośbie
to jednak ta prośba -
się nie spełniła.
autor: Helena Szymko/
Czasu - zatrzymać się nie da
przecieka jak woda przez palce
nie można go też oszukać
zwyciężyć z nim w żadnej walce
zmienia nas jak metamorfoza
bez naszej zgody i woli
nieważne że się wzbraniamy
że styrane życiem ciało boli
niedościgniony - jak Olimpijczyk
wygrywa na wszystkich metach
wypalając znamię przemijania -
cały nasz wizerunek zmienia
autor: Helena Szymko/
Kochać - to utracić
panowanie nad sobą
miłość - od zawsze była
istnieniem życia
doznając jej siły
zawsze stajemy
w obliczu niewiadomej
dotknięci jej mocą
otwieramy się -
na drugiego człowieka.
autor: Helena Szymko/
Gdy czas się z nami łagodnie obchodzi -
to los nie hołubi nas wcale
gmatwają się ścieżki naszego życia
i dylematy jak przetrwać powstają
młodość ma swoje święte prawa
by radośnie upływało życie
dla jednych jest ono jak zabawa
dla innych to łez ukrycie
ach życie - a ty wciąż swoje
że nie dla wszystkich pod stopy róże
czasami jesteś takie cudowne
tyle barw w tobie i uniesień
lecz bywasz często bardzo okrutne
prowadzając po manowców lesie
i choćby człowiek starał się jak może
wciąż go doświadczasz srodze
zamiast lepiej bywa wciąż gorzej
ty jesteś jak jedno wielkie pytanie
na które brak odpowiedzi -
chociaż staramy się ciebie przechytrzyć
nigdy nie dowiemy się co w tobie siedzi
wszyscy doświadczamy wzlotów i upadków
na lepsze zmiany czekamy
ale że los kieruje naszym życiem
na to - już wpływu nie mamy .
autor: Helena Szymko/
Gałązka bzu którą mi dałeś -
majem pachniała
Ty z tą gałązką serce oddałeś
mówiłeś proszę to tylko miałeś
ale jak za to ty mnie kochałeś
miłości chwile niepowtarzalne
z gałązką bzu jakże realne
zielone liście kwiaty otulały
bzy i magnolie zapachem odurzały
mówiłeś kocham - mówiłeś miła
tak dawno temu kiedy to było
bez i magnolie zawsze uwielbiałeś
byliśmy młodzi i tak szczęśliwi
a ty - tyle w sobie uroku miałeś
ten czas na zawsze utkwił mi w pamięci
i serce drżące na dawną miłość
lata mijają życie nadal się kręci
tylko tych wspomnień
żaden czas nie zmieni -
że kiedyś - połączyła nas
pierwsza miłość.
autor: Helena Szymko/
foto z Google/
Miłość nie liczy -
czasu ni lat
nie wiemy kiedy nadchodzi
ona rozkwita
jak polny kwiat
zbyt rzadko dostrzegany
rankiem był jeszcze
stulonym pąkiem
w południe już w pełnym rozkwicie
miłość nadchodzi
jak burza i wiatr
zmieniając całe nasze życie
ogarnia serce
namiętnym płomieniem
popłynie w żyłach
gorącym strumieniem
tworząc źródło
wielkiej namiętności -
stając się spełnionym marzeniem
autor: Helena Szymko/
foto z Google/
To smutne - jak życie
cię bardzo skrzywdziło
odebrało co najdroższym było
samotność teraz
bardzo cię męczy
a rozpacz wielka duszę dręczy
twojemu sercu
ukojenia trzeba
dobrego słowa przyjaciela ręki
może wtedy smutek
będzie mniejszy
i mniej bolesne duszy udręki
to co kochamy
często tracimy
lecz życie trwa żyć nadal musimy
a gdy nadejdzie
twego życia kres
Pan cię wezwie na dywan złoty
nie będziesz już
bólu czuł i za nią tęsknoty
odnajdziesz ją
pośród Aniołów
wasze dusze połączą się
żeby wychwalać
imię Najwyższego -
który was ukochał i uchylił nieba.
autor: Helena Szymko/
foto z Google/
