w moich zapasach
są herbat tysiące
białe i czarne
czerwone i ulubione
bo w zielonych
jest zdrowie
i ukryte słońce
zwykłe na co dzień
na deser owocowe
dopieszczam je miodem
i soczystą cytryną
lecz żadna pełni smaku
nie osiąga w samotności
bo szczęście smakuje
tylko z uroczą dziewczyną
to herbatka
o smaku
miłości
Oskar Wizard
Przez los podarowana
i przez księdza poświęcona...
Żona!
Podpora życia i losu wsparcie...
Przede wszystkim
wspaniale gotuje żarcie!
Mógłbym jej zalety
bez końca wymieniać...
Choćby fryzury
i kolor lubi zmieniać.
Żeniłem się z blondynką,
była rudą,
a jest brunetką...
Teraz te wszystkie wcielenia
mieszają mi się
i mienią...
Uwielbia długie rozmowy,
więc często
z komórki dzwoni...
Najczęściej, gdy mąż śpi
albo w łazience
się goli.
Lecz gdy jesteśmy razem
i chce się rozmawiać mi...
Okazuje się, że akurat wtedy
mamy ciche dni!
Małżeństwo to stan
wspaniały i kochany...
Mimo, że z biegiem lat
jestem coraz bardziej
znerwicowany.
Dobrze, że się
wiele lat temu zakochałem...
Tylko dlatego dotąd
jeszcze nie zwariowałem.
Oskar Wizard
Gdybym był bogaczem...
Oj, jak bardzo, bardzo,
bardzo tego chcę!
Cały dzień i nocy pół,
wałkoniłbym się!
Gdybym był wielkim panem...
Czyniłbym rzeczy niesłychane...
Zbudowałbym dom największy w powiecie...
Z wielkim herbem, byłbym hrabią przecież!
Gdybym był bogaczem...
Oj, jak bardzo, bardzo,
bardzo tego chcę!
Wiele kobiet szaleńczo
kochałoby mnie!
Pracy żadnej nie dotknąłbym wcale!
Niech służba zamiast mnie pracuje wspaniale!
Inwestorzy wciąż by mnie odwiedzali...
Wszyscy urzędnicy w pas by się kłaniali...
Gdybym był bogaczem...
Oj, jak bardzo, bardzo,
bardzo tego chcę!
Wiele przyjemności
spotkałoby mnie!
Kupiłbym auto większe niż
autobusów trzy...
Posiadacze maybachów
zazdrościli by mi...
Chociaż nie mam pieniędzy
to i tak czuję się wspaniale...
Bo w zamian mam
podarowane
przez ciebie
serduszko kochane!
Oskar Wizard
*- na podstawie:
Skrzypek na dachu - Gdybym był bogaty
zbyt często
jest to
ostatnia deska ratunku
krawędź życia
nadzieja
na pograniczu rozpaczy
ostatnie westchnienie
niknący puls
kara za nieuwagę
brak wyobraźni
pojawienie się
w złym miejscu
o złej porze
(nigdy jednak
nie wiadomo
gdzie są te dobre
miejsca i pory dnia)
lub wprost przeciwnie
odwaga
by coś w sobie poprawić
oszukać czas
i przeznaczenie
myślałem
że szpital
pachnie lizolem
wcale nie
ma zapach
strachu
i lęku pierwotnego
jak dobrze
że byłem tu
tylko gościem
Oskar Wizard
zaklinam rzeczywistość
w nurcie oszalałej
rzeki czasu
chwilami odpoczywam
na brzegu
ludzkiej oschłości
wierzę w Człowieka
na przekór faktom
wytrwale podlewam
usychające kwiaty
w doniczkach
mijam święta
uporczywie
wypatrując odmiany na lepsze
lecz świat staje się coraz
mniej przyjazny
zbieram zapalczywie
książki
tak jakby wiedza
w nich ukryta
była do czegokolwiek
przydatna
miotam się
próbując wesprzeć innych
chociaż wpierw
powinienem
pomóc sobie
lecz czasem
napotykam Anioła
w ludzkiej postaci
bez skrzydeł
i aureolki
za to ze złotym sercem
wtedy właśnie
przekonuję się
że życie ma jednak sens
i wszystko
co dobre
może się zdarzyć
Oskar Wizard
Nie daj się zwieść
moim zamyśleniem.
Bo we mnie jest radość
każdego poranka.
Twój uśmiech
jest dla mnie
wspaniałym natchnieniem.
I wspólnie wypita
kawy filiżanka.
W każdej chwili
drobinki szczęścia
odnajduję...
Nawet gdy innym
gasną przyklejone uśmiechy.
Jak dobrze,
że twoją obecność
wciąż czuję.
Do tworzenia obrazu
doznaję podniety!
Chciałbym w nim ukryć
sekret radości.
Choć trudno mi idzie
z tym malowaniem...
Jak zakląć w kadr
tajemnice przyjaźni,
miłości?
Szczęście
ukryte jest w duszy,
niech tam pozostanie.
Oskar Wizard
w blasku rakiet
w strumieniach szampana
wśród dobrych życzeń
i podniosłego nastroju
trwa oczekiwanie
na godzinę zero
Nowego Roku
w tym samym czasie
nastąpi jak zwykle oschłe
pożegnanie
Starego
który tradycyjnie
nie spełnił
ubiegłorocznych
życzeń
marzeń
i pragnień
a przecież
zmiana na lepsze
szczęście
zdrowie
i pomyślność
nie zależy
od kalendarzy
i zegarów
tylko
od nas
i tego nam
wszystkim
życzę
Oskar Wizard
kiedy nadszedł
wigilijny wieczór
i dźwięki kolęd
płynęły do uszu
gdzieś z oddali
przełamaliśmy
nad łóżkiem
drżącymi rękami
kruchy opłatek
w szpitalnej sali
nie było wigilijnych potraw
nie zanuciliśmy żadnej kolędy
wymieniliśmy jedynie dary
które jak Dziecię Jezus
w sercach się zrodziły
ty podarowałeś mi żal
co z oczu łzą spłynął
ja dałem ci w zamian słowa
otuchy
nadziei
i wiary...
Autor: Don Adalberto
najkrótsze dni biegną zadyszane
ścieżką adwentowego oczekiwania
w pośpiechu ślizgają się na niej
bo mrozy coraz bardziej ją wysrebrzają
ulice miast tysiącami światełek błyskają
na placach i skwerach przystrojone choinki
witryny sklepów w przepychu się pławią
szał świątecznych zakupów panoszy się wszędzie
lecz kiedy wigilijny wieczór nastaje
święte tradycje spowalniają rytm życia
w zaciszu domów jednoczą się rodziny
z chlebem miłości w wyciągniętych dłoniach
Autor: Don Adalberto
jest taka chwila
w wigilijnej ciszy
że słychać
kroki Pana Boga
chodzącego wokół stołu
w półmroku
rozświetlonym
choinkowymi lampkami
które nagle przygasły
widać cienie tych
których zabrakło
na spotkaniu
łzy wzruszenia
ukryte pod powiekami
jakby chciały zapytać
czy za rok
spotkamy się
w tym samym
gronie
jak dobrze
że przyszli ci
na których
czekaliśmy
wypatrując przez okno
i przy okazji
poszukując
pierwszej gwiazdy
na szczególnie tajemniczym
dziś wieczornym niebie
taka magia
najgłębszych wzruszeń
jest tylko raz
w roku
Oskar Wizard
przyjaźń dojrzewa
w ciągu wielu lat
nigdy nie jest prosta
gdyż wymaga poświęceń
to nie tylko miłe słowa
czy gesty
to również trwanie
w czasie smutnych chwil
to oddawanie
cząstki siebie
przyjaźń
to również uczciwość intencji
gdyż świat poznał
zbyt wiele sposobów na udawanie
czy wykorzystywanie
drugiej osoby
dlatego przyjaźń
szczera i prawdziwa
jest najlepszym
talizmanem
na dobre
lub deszczowe
dni
na każdą chwilę
Oskar Wizard
Podobno Ojczyźnie
trzeba dać
daninę krwi...
Ja się wcale
przed krwiodawstwem
nie wzbraniam.
Z źle uzbrojonego
to wróg
tylko drwi.
Nawet gdy bohater
się kulom
nie kłania.
Gdy masz nowe armaty,
czołgi, rakiety...
Do tego
kilka flot
bombowców...
Nieprzyjaciel
ze strachu
doznaje podniety.
I szuka schronów
albo wychodków.
Przydałoby się też
kilka bomb atomowych.
Czy nasza armia
od innych
musi być gorsza?
Do potężnego wojska
każdy pójść gotowy!
A wróg?
Ma miękko
w portkach!
Oskar Wizard
W myśl przysłowia że nie szata zdobi człowieka
zacząłem przyglądać się bliżej tej sprawie
że może nie zdobi tylko pokazuje charakter
a nawet emocjonalny stan kiedy biegnie
do autobusu z rozwiązanymi sznurówkami
albo dopracowana w szczególe jak z obrazka
wystawowa kreacja porusza kusząco pośladkami
szalik potargany guzik oberwany
lakierki nowe świecące wystrzałowe
za duże za małe zbyt obszerne za ciasne
w prążki paski gładkie skórzane kraciaste
co charakter inny kolor wzór krój zapięcie
ten zbłocony podarty ten jak na przyjęcie
żulik król modowy on wyznacza trendy
trochę już schodzone i nie dla wygody
mówi ja się z tego śmieje na modę nie mam czasu
buty są dziurawe idę do śmietnika
znajdę niefirmowe a tam w to nie wnikam
modny będę za dwa lata jak dadzą ciuchy w paczce z caritasu
Wolny ptak nie sieje nie orze nie zbiera żniwa zasianego
wyciągnie rękę powie daj złotówkę kolego
bo co jest do stracenia kiedy nic się nie ma
głowa pełna marzeń o jutrzejszym lepszym
cieszę się z tego co mam marudzić nie przystaje
kto pozostanie w razie potrzeby
caritas niewiernym paczek nie daje
W życiu
jak w Matrixie
masz dwie pigułki
do wyboru...
Niebieską pigułkę
ze świata poezji, snów
i marzeń.
Czerwoną
z realnego świata
pozbawionego pozorów.
Dającego w zamian
mnóstwo prawdziwych
wrażeń.
Każdy z tych światów
ma swoje wady i zalety.
W pełni szczęśliwy
nie potrzebuje
niebieskiej.
Bo w internecie
są zagrożenia niestety...
Zanim stracisz duszę,
lepiej z niego zwiej!
Prawda jak zwykle
lubi ukryć się
pośrodku.
Można czerpać
z niebieskiej
i czerwoną realizować.
Wszędzie
doznasz ciepła radości
i smutku chłodu.
Którą pigułkę wybierzesz?
Musisz sam
zdecydować.
Oskar Wizard
piszę wiersze
o swoich marzeniach
nawet tych
które nigdy się nie spełnią
o ludziach
którzy zaginęli gdzieś
w olbrzymim świecie
choć wydawało się
że będą zawsze
o miłości
która wciąż ucieka
tak jakbym dopiero
wszedł w wiek dorosłości
a to przecież dawno
nieprawda
o przyjaźni
rodzącej się optymistycznie
i ginącej
często
przez los
i zaniechanie
i o tym
że zawsze jest czas
na niesamowitą
odmianę tego
co wydaje się
niezmienne
a gdy potem
czytam
kolejne wiersze
czuję i widzę
że świat
w lepszy się zmienia
bo jestem tym
w co wierzę
Oskar Wizard
uwielbiam
gdy wstaje nowy dzień
pachnie świeżością
nadzieją
i aromatem kawy
za oknem
zmienność pogody
wprowadza urozmaicenie
rozbudza senne jeszcze spojrzenie
a poranny spacer z psem
dodaje energii
nawet autobus uporczywie
uciekający przed czasem
potrafi rozbawić
być może nie był
tym który
przyniesie szczęście
w tym dniu
patrzę pogodnie
na innych przechodniów
tych smutnych
i tych roześmianych
lubię odpowiadać
na pytania zagubionych turystów
zwłaszcza nie znających
naszego języka
taka rozmowa
jest zawsze zabawna
i wzmacnia zdolności
empatyczne
zawsze docieram
na miejsce
przynajmniej
kwadrans przed czasem
aby nastroić się tym
co mnie czeka
w tym wszystkim
najważniejsza jest nadzieja
że dzień będzie udany
wszystkie plany się spełnią
i każde umówione
spotkanie się odbędzie
otworzysz drzwi?
bo już jestem
Oskar Wizard
już nie możesz spać
do południa
nie możesz też powiedzieć
,,nie chcę”
niedzielna sielanka
bywa złudna
o poniedziałku
mów jednak
dobrze
bo jeśli
dobrze się nastroisz
i wiesz że do soboty
tylko pięć dni
wtedy znowu
sobie poswawolisz
więc do tego celu
radośnie mknij
jeśli masz świetny humor
wszystko się udaje
lecz jak go zyskać
zapytasz mnie
dobry nastrój
właśnie wtedy powstaje
gdy realizujesz
dowolne marzenie
Oskar Wizard
mógł mieć
wszystkie królestwa
i korony
mógł władać
całymi narodami
mógł być
przez Anioły
na rękach noszony
mógł też
wywyższać się
nad nami
odrzucił bogactwo
i wygodne życie
odrzucił wszelką władzę
nad innymi
odrzucił wygodę
i obce Mu było tycie
odrzucił uczonych w piśmie
przebywał z odrzuconymi
jeśli więc
chcesz Mistrza
naśladować
po prostu
na Jego życiu
się wzoruj
będziemy
rocznicą narodzin
się radować
lecz to
co chciał przekazać
sercem poczuj
Oskar Wizard
zagubieni we własnych myślach
ujarzmieni przez smartfony
wciąż wzdychamy o marzeniach
dzień dzisiejszy znów stracony
dookoła wielka magia
świąt i pragnień
niespełnionych
humanizm zastępuje ekologia
i celebracja
dni minionych
może czas
ze snów
się zbudzić
być tu i teraz
jak najbliżej
wczorajszym snem
już się nie trudzić
uśmiechać się
do siebie
najmilej
Oskar Wizard
a gdybym był wesołym dziadkiem
nie zaś dojrzałym arystokratą
i gdybyś spotkała mnie przypadkiem
dostałbym buziak czy cios mokrą szmatą?
czy gdybym był spokojnym mężczyzną
który nie lubi pić i wiecznie się bawić
lub też lowelasem zachwycającym tężyzną
który miałby twe serce i ciało zbawić?
ludzie wpisują się w proste schematy
dlatego tak wiele jest w świecie samotności
bogaty ma wszystko a biedny same baty
najprościej jest kupić suplement
o smaku miłości
Oskar Wizard