na wiosnę
kolorowymi
dywanami
wyścielają łąki
barw paletą
ogrody stroją
okna balkony -
cudowności
piękna i magii
wprawiają serca
w marzenia
siedmiolistne
śpiewają
pięciolinią
płatków
tańczących
z wiatrem
w zapachach
dusze zachwycają -
uszczęśliwiają
uśmiechem budzą
w nas uśmiech
lubię jak
pochylasz
się nad nimi -
pielęgnujesz
rozmawiasz
chcę zawsze
opiekować się
tobą tak jak ty
kwiatami
Kazimierz Surzyn
Szczęście zaznać prawdziwej miłości
takiej co wręcza przestrzenie wolności
nie zawłaszcza ciebie na wyłączność
nie ubóstwia niczym bożka wielkość
ale współdzieli życie daje czas uwagę
raz dane słowo ma dla niej dużą wagę
rozumie wszelkie potrzeby drugiego
kocha bardzo mocno i nie wie dlaczego
od radości do cierpienia
od cierpienia do radości
Kazimierz Surzyn
Ogród obrósł zielonym płotem
skowronek umila dzień śpiewem
Tak urozmaiconym i cudnym
melancholijnym biesiadnym
Podniósł z płotu skrzydła
wpadając w niebios sidła
Tam śpiewa usiadłszy na chmurze
w anielskim podniosłym chórze
Poszybował nadrzeczne gąszcze
rozweselił piosnką chrabąszcze
Teraz na polu uprawnym orze
serca smutne rozweselić może
Potem spoczął na dostojnym drzewie
i dziobie zielonkawo - brązowe igliwie
Dotarł biedak resztkami sił do gór
zdobył tonacjami zamczyska mur
I znów odpoczywa po rejsie na płocie
nuty wyśpiewując z motylem we flircie
Kazimierz Surzyn
od lat stoi pochylona
przy drodze nad rzeką
piękna choć samotna
strapiona burz męką
smagana piorunami
radzi sobie doskonale -
targana wichurami
do boju gotowa stale
mocno wierzy w życie
w wytrwałości i cnocie
szacunkiem ją darzę -
i też w życie wierzę
Kazimierz Surzyn
Ach te maki czerwone
ofiarom wojny poświęcone
upiększają dalekie pola i łąki
w ogrodach takie bajeczne -
niezwykłe purpurowe romantyczne
maki -
miłości
waleczności
wdzięczności
ślady pamięci
czerwonych -
odcieni pejzaże
maki -
polskie
Kazimierz Surzyn
tyle dobra dajesz -
ale też odbierasz
kwiaty zakochanym -
wieńce umarłym
krajobrazy malowane -
i te za czymś utęsknione
góry urzekające każdą porą -
ilu turystów jeszcze zabiorą
las zielone przestrzenie -
teraz w żywiole płonie
woda rzek szumi zgrabnie -
płaczą powodzianie
w złocie bawi słońce -
a głowa i serce w udręce
morza w błękicie -
ile dusz w szale zatopicie
ta ziemia urokliwa -
tylu bliskich chowa
Kazimierz Surzyn
moja jest raz wichrem
szaleńcza nieujarzmiona
burzą i tęczą po deszczu
innym razem jest delikatna
niczym atłas w dotyku
usidlona wonią róż wiosny
gdy jesteś w mych ramionach
gwiazdy spadają na ciała
które odpowiadają dreszczami
słychać tylko szelest ust
zroszonych blaskiem świec
i wędrówkę opuszek palców
po rajskich ogrodach marzeń
każda noc więcej rozkoszy daje
okrywa niebem serc bliskością
Kazimierz Surzyn
na klasztornym wzgórzu
akacje przyodziały habity
śnieżnobiałych kwiatów
w powietrzu
rozlanej
słodyczy
gra muzyka
pszczelego roju
i ptaki wyśpiewują
pobożne chorały
trącone lekkim wiatrem
akacje odnawiają śluby
(za wymarłych mnichów)
że będą nadal wiernie
przy klasztorze trwały
Autor: Don Adalberto
Fotografia: Don Adalberto
od stuleci czczone
przez ludy uwielbione
tobie stawiano trony
dawano złotolite korony
wznoszono strzeliste wieże
i złociste monumentalne ołtarze
złotą farbą malowano
złotem cię obsypywano
zapomniano tylko o tym
żeś ty samo w sobie złotym -
świecisz nawet bez czci i hołdu
od świtu aż do zachodu
Kazimierz Surzyn
Wędrując szlakami Beskidu Średniego
spotykam wiele kapliczek maryjnych
wykonanych solidnie z drewna bukowego
w lampiony wstążki kwiaty wystrojonych
Dawniej wyznaczały trasę do Częstochowy
do Kalwarii wiodły i na wędrówki bliższe
dziś tu odpoczywam i dziękczynnymi słowy
wielbię Maryję za łaski sercu najdroższe
Odnajduję w zieleni Jezusa Chrystusa figury
farbami olejnymi przepięknie odnowione
ślicznie wkomponowane w ten cud natury
tu spełniły mi się prośby wcześniej wymodlone
Kazimierz Surzyn
Na widok morza
biegnę w jego serce
by rozkoszy zaznać
w srebrnych falach
w brylantowych fałdach
i z radością pływam
niczym zwinna ryba.
Błyszczy w promieniach
niebiesko - zielonkawy
jak twoje boskie oczy
rozśpiewany szeleści
gwarząc opowieści.
Gniew w sztormie
sięga nieba prawie
o brzeg ciężko uderza
masą stalowoszarą
piaski ze sobą porywa
łódki kołysze miarowo
raz w lewo raz w prawo
siła Neptuna w zenicie.
Nocą jak marzenie
w żółci świec płynie
tylko się przytulać
kochać i całować.
Kazimierz Surzyn
" Wiesz, że Cię kocham"
Świątynia młodych
z Polski i ze świata
wyznanie wiary
modlitwa
skupienie
pojednanie
spowiedź
pokuta
przemienienie
Eucharystia
w zieleni w błękicie jeziora
w grze świateł barwnych
rozbrzmiewają pieśnią
tańcem łączą w miłości
rosną ku niebu serca
jak kwiaty w ogrodach
przejście przez Bramę Rybę -
Bramę Trzeciego Tysiąclecia
to oddanie siebie Bogu -
to Jego wybór
na przewodnika życia
Kazimierz Surzyn
Do ludzi się uśmiechaj
najszczerzej kochaj
życz każdemu zdrowia
niech spełniają się marzenia
a szczęście niechże burzy chmury
pomyśl na łonie natury
tu umysł bardziej świeży
co chcesz zmienić ulepszyć
puść w niepamięć urazy
nie krzywdź innych dlatego
że zostałeś skrzywdzony
ile tylko możesz podróżuj
każdą chwilę życia pielęgnuj
niczym kwiaty w ogrodzie
tańcz przy świetle księżyca
rozkochaj się w gwiazdach
słońce miej stale na ustach
uszczęśliwiaj spojrzeniem
otul w potrzebie płaszczem
uracz rozmową chorego
nie wierz " autorytetom"
pokochaj takiego jaki jesteś
a będziesz wzorem dobroci
najczystszej życzliwości i miłości
to są tylko rady
ale ty sam wiesz jak żyć
Kazimierz Surzyn
Pamiętam cudowne
Dni Dziecka -
mama zabierała
mnie na spacery
wzdłuż rzeki na
łąki ukwiecone
albo do kina
na Bolka i Lolka
Zaczarowany Ołówek
Koziołka Matołka
na lody na patyku
na karuzele do
wesołego miasteczka
w Chorzowie Rabce
przytulanie całusy
i ten zapach smak
czekoladowego piernika
tato - kupił mi konika
z którym galopowałem
w bajkowy świat
taczki grabki łopatki
do uciech w piaskownicy
poznałem magię szachownicy
i rower granatowy
co miał cztery kółka
byli ze mną zawsze
a w tym dniu szczególnie
zdrowia szczęścia
i uśmiechu milusińskim
życzę
Kazimierz Surzyn
Na średniowiecznym fundamencie stoisz
Pierwotnie jako osada królewska lanckorońska
Wyrębu drzew i bednarstwa ostoja
Od dziewiętnastego wieku miasteczko
Wiarą przodków wartościami silne
Malownicze promienne solidarne
O Makowie przez Szwedów zniszczony
Zaborem austriackim pogrążony
Wojnami światowymi okaleczony
Krwią bohaterów okupiony
Łzy nad grobami wylewasz
Maki na ramionach dźwigasz
Pomniku 640 letni
Z herbem z koroną i trzema makami
Z flagą biało - zielono - żółto - niebieską
Ponad chmury wzrastasz
Z makowskimi rodzinnymi sagami
Setki wielkich ze sobą wiążesz
Z władzami u steru co dbają
O naszą przepiękną ziemię
Jak sadownicy o drzewostanu korzenie
Pajdo chleba dla rodzin Edenie
Przywiązany jest twój lud do ciebie
Tu każdy coś może znaleźć dla siebie
Przemysłem drzewnym meblarskim bogaty
Marko ekskluzywna Beskidów ozdobo
Z cudownym obrazem Matki Bożej
Królowej i Opiekunki Rodzin ukoronowanej
Przez Ojca Świętego Jana Pawła II
Przed 40 laty na Krakowskich Błoniach
Sanktuarium pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego
Cennymi kapliczkami i figurkami
Pełną wrażeń estradą " Makowianka"
Klubem Sportowym " Halniak" ponad 90 - letnim
Orkiestrą Dętą Domem Kultury
Ochotniczą Strażą do pomocy gotową od 137 lat
Szkołami co są filarem nauki wychowania tradycji
Haftem makowskim znanym w Polsce i na świecie
Zabytkami wzrok przykuwasz
Kultury sportu turystyki skarbnico
Rozśpiewany roztańczony wspaniały
Dniem nocą romantyczna poezjo
Prozo pamiątko obowiązku morale
O Muzy Animatorzy Artyści Sportowcy
W zielone alejki strojny
Dywanami kwiatów zapachami zachwycasz
Pod kapeluszami drzew marzenia pobudzasz
Słońce w sercu Księżycu diamentowy
Makowską Górę Widokową na zdrowie oferujesz
U stóp Bryndzówki śliczny
Dumo Beskidu Makowskiego
Całą duszą sercem kochany
O cudzie nad Skawą
Kazimierz Surzyn
cichutka spokojna odbija
lekko fale które syczą
białą pianą a w piasku
drążą fikuśne tunele
niebo ugwieżdżone
tonie w morzu srebrem
piasek błyszczy złotem
nasze splecione dłonie
idą hen przed siebie
jakbyśmy byli sami
na planecie - Ziemia
...
ciężki sztorm chwyta
za gardło piaski rude
w szalejącej wodzie
kaskad spiętrzonych
umęczonych siwych
czekamy na ciszę
...
zachodem niebo
ładnie ubarwione
miłością krwiste
zakwitło różem
morze i piaski
do snu kołysze
...
tłumnie od rana
gośćmi oblegana
w brąz skórę zmienia
jodem częstuje
i kąpiele oferuje
w promieniach słońca
...
smutna kiedy deszczem
piaski szarawe moczy
samotna zapomniana
tęskni za człowiekiem
...
wielką zabrałem muszlę
do domu na pamiątkę
dziś do ucha przykładam
szumi przepięknie morze
w romantycznym spacerze
i przeżywam rozkosznie
tamte pocałunki słodkie
Kazimierz Surzyn
obok mnie o każdej
porze dnia i nocy
zawsze nie na chwilę
nie tylko wtedy kiedy
masz gorsze dni
bądź moją przygodą
ty - w roli głównej
chcę skarbie ciebie
rozmów o wszystkim
chcę patrzeć ci w oczy
w odcieniach natchnienia
śmiać się gdy łzy
do źrenic napływają
serce kołysać w czułości
dotykać twych myśli
stać blisko duszy
czarować pocałunkami
ubóstwiać tę miłość
miliona barw -
zatrać się w moich
ramionach wolności
otul skrzydłami wieczności
Kazimierz Surzyn
Kiedy żyła dawałem
Jej kwiaty wdzięczności
laury sercowe miłości
cieszyliśmy się sobą
Teraz nad grobem
płaczę w zaciszu
różaniec odmawiam
pocieszenia szukam
Jak dawniej przynoszę
piwonie czerwone
bukiety kolorowe
rozmawiam czule
Mam w boleści serca
ciągle żywe ostatnie
nasze pożegnanie
na sali szpitalnej
kiedy umierała
na moich rękach
do piersi wtulona
z losem pogodzona
"synku nie płacz
ja wiem że sobie
w życiu poradzisz" -
cichutko wyszeptała
Dzięki Twym naukom
poświęceniu pokorze
radzę sobie dobrze
choć mamusiu tęsknię
Kazimierz Surzyn
Świat XXI wieku
medialny cyfrowy
pełen zgiełku
hałasu pośpiechu
potrzebuje ciszy
spokoju milczenia
aby mógł każdy
siebie odnaleźć
zapędy pohamować
umysł odświeżyć
wolę wzmocnić
serce otworzyć
myśli usłyszeć
na tym się skupić
co w życiu ważne
przed podróżą usiąść
poprosić Opatrzność
o bezpieczną drogę
w ciszy poszukać
ukojenia i miłości
Kazimierz Surzyn
Uwielbiam Twoje
spojrzenia słodkie
jak raj niebieskie
one bez słów mówią
że jesteś zadowolona
Uwielbiam gdy wpadamy
na siebie spojrzeniami
patrzymy wtedy głęboko
w nasze dusze serca
tak że wszystko dookoła
ginie gdzieś za nami
tylko my jesteśmy sami
tak właśnie patrzą
szczęśliwie zakochani
Kazimierz Surzyn