Tyle dobra spotkało
mnie w dzieciństwie
że starczy do końca życia
Dom - cicha przystań
w rytmie miłości
Dom - recepta
na zażegnanie
tego wszystkiego co bolało
w zetknięciu ze światem
Dom - drogowskaz
na mapie zdarzeń
Dom - pielęgnacja
dziedzictwa i kultury
Mamo Tato
nigdy nie zapomnę
obdarowania mnie ciepłem
i dobrym sercem
Właśnie nimi dzisiaj
obdarowywuję innych
Kazimierz Surzyn
Budzi się małe dziecko
W domu z ciepłym kominem
Lecz odkrywa prędko
Że w domu znowu śmierdzi piwem
Myśl nasuwa się prosta
Spokoju tu nikt nie dozna
Krzyczy w złości mama
Pewnie problemów znowu narobił
Ona z tym wszystkim sama
A on wychowując dzieci pobił
Myśl nasuwa się prosta
Więcej już tak nie można
I znowu tata wrócił do domu
Na co on tu i komu?
I znowu strach być w domu
Nie ma na niego sposobu
I znowu bieda gości w domu
Dziecko prosi - idź tato do grobu
W ten sposób narodził się
Pogarda i brak szacunku do rodzica
A niech ojcze piorun Cię...!
W dziecku nie zobaczysz kibica
I znowu tata wrócił do domu
Na co on tu i komu?
I znowu strach być w domu
Nie ma na niego sposobu
I znowu bieda gości w domu
Dziecko prosi - idź tato do grobu
Dziecko już dorosłe jest
I się Ciebie nie boi
Puszcza prowokacji gest
Nie nosisz nietykalności zbroi
Dzieciństwo zostało stratą
Jesteś Ojcem - nigdy nie będziesz tatą...
Bądź sobą. Poznaj siebie.
Możesz wzorować się na kimś innym,
ale zawsze będziesz tylko jego cieniem.
Prawdziwy blask tkwi w tobie.
Dobrze jest odkrywać siebie.
Jest to fascynująca i niekończąca się podróż,
gdyż wciąż się zmieniamy.
Nigdy i nigdzie
nie było i nie będzie
kogoś takiego jak ty.
Dąż do własnych celów.
Cele innych ludzi nie są twoimi.
Nawet gdy je osiągniesz,
mogą nie tylko nie cieszyć
lecz stać się przyczyną udręki.
Odkrywaj to, co blisko.
Zbyt często marzymy
o szczęściu ukrytym
za horyzontem,
nie dostrzegając tego
co jest przy nas.
Jeśli coś chwycisz w dłoń
i przytulisz ramionami
jest twoje.
Natomiast wszelkie plany i zamierzenia
dotyczące dnia jutrzejszego,
mogą nigdy się nie zdarzyć.
Żyj tu i teraz.
Cały wszechświat istnieje tylko w tej chwili.
Wczoraj pozostanie już na zawsze tylko snem.
Jutra może nie być.
Nie wiemy ile nam czasu pozostało.
Wykorzystaj w pełni
podarowane ci przez los
najbliższe 24 godziny.
Wyciśnij z nich wszystko co dobre,
jak sok z cytryny.
Jeśli popełnisz błąd,
spróbuj go naprawić.
Może się to nie udać,
ale unikniesz wyrzutów sumienia
będących udręką duszy.
Staraj się omijać
na ile to możliwe
ludzi złych.
Wszelkie interesy i kontakty z nimi
często kończą się
wykorzystaniem drugiej strony.
Nie staraj się ich zmieniać,
wystarczy, że przestaną być
zagrożeniem dla ciebie i twoich bliskich.
Gdyby wszyscy tak robili,
sens ich zła straciłby rację bytu.
Próbując ich ulepszyć,
możesz upodobnić się do nich.
Unikaj konfliktów i starć,
traktując walkę
jako ostateczność.
Tylko słabi i niepewni własnej wartości
kłócą się i walczą od razu.
Często ignorując agresora
pokonujesz go w sposób
najbardziej dotkliwy.
Poczuj swoją moc.
Pamiętaj jednocześnie,
że na agresję bezpośrednią
należy zawsze reagować.
To jest właśnie ten czas,
w którym chronimy wyższe dobro
przed uszkodzeniem
lub zniszczeniem.
Gdy widzisz krzywdę innych,
zrób wszystko co jest w twojej mocy
aby zapobiec nieszczęściu.
Nie musisz być bohaterem,
wystarczy, że postrasz się
sprawiedliwie postąpić.
Jeśli tego nie zrobisz,
będziesz współwinny złego czynu.
Z pewnością tego nie chcesz.
Wspieraj w pozytywnych dążeniach ludzi dobrych
dając im dodatkową motywację do działań.
Jeśli to możliwe,
pomóż też tym,
którzy próbują
dokonać w swoim życiu zmian,
nawet gdy im to nie wychodzi.
Bo próbują zamiast czekać na cud.
Możesz stać się współautorem ich sukcesu.
To wspaniałe doznanie.
Poczuj siebie i przestrzeń dookoła.
Z pewnością dostrzeżesz,
że energia życiowa
zupełnie nie pasuje
do świata materialnego.
Pojawia się
i pomimo zdobyczy medycyny
zawsze po jakimś czasie
odchodzi stąd.
Spróbuj odkrywać jej źródło.
Niektórzy nazywają ją Bogiem.
Być może
nigdy nie odkryjemy
Jego istoty,
posiadając zmysły
ograniczone czterowymiarową przestrzenią.
Podobno wymiarów jest dużo więcej.
Już sama próba
zbliżenia się do tajemnicy sprawi,
że poczujesz się lepiej.
Gdzie szukać prawdy?
Niektórzy odnajdują
wystarczającą im część
w mądrych książkach lub ludziach.
Strzeż się jednak fałszywych proroków.
Zwłaszcza tych,
którzy na wierze zarabiają.
Sądzę, że
najtrwalszym nośnikiem informacji
jest przekazywana
z pokolenia na pokolenie
pamięć genetyczna.
Jeśli Bóg chciał nam coś przekazać,
zrobił to w sposób trwały,
w każdej chwili i dla każdego
dostępny.
Dlatego dobrze jest medytować,
łącząc się z przekazem źródłowym.
Niech cię więc wiedzie przez życie wiara,
nadzieja na szczęśliwe rozwiązania
i miłość będąca najpiękniejszym uczuciem
ze wszystkich nam znanych.
Wiara, że to życie
jest tylko przecinkiem w zdaniu
,, Jestem częścią wszechświata,
który jest nieskończony i wieczny."
Nadzieja, że nigdy
nie jest tak dobrze lub źle,
aby nie mogło być lepiej.
Miłość do siebie,
ludzi i osoby wybranej.
Bo ten, kto nie kocha
egzystuje tylko.
Bywa często jak diament
zachwycający otoczenie.
Lecz wewnątrz martwy.
Oskar Wizard
Ile napisano pieśni pochwalnych
wierszy sławiących dobroć i łaskę
ile prosiło ciebie dusz marnych
byś ogarnęła je swoim blaskiem
biegniesz po łące w rajskim ogrodzie
wianek pleciony z tych kwiatów polnych
które zerwane przy słońca wschodzie
w okół śpiew trele gwar ptaków wolnych
Zamiast korony kwiaty we włosach
wiatr lekko muska je w światła blasku
zbóż falujące łany o kłosach
złocistych
tyle ich ile żółtego piasku
na rajskiej plaży w niebios przestworzach
Radość wrażliwość dajesz nadzieję
dłoń która szczodrze sypie dla ludzi
ziarna niech w sercu twoim zasieje
wiarę z niebytu teraz obudzi
którzy o matce swej zapomnieli
że wychowała była opoką lecz
serce przed nią swoje zamknęli
kryjąc za grubą złości powłoką
Jej nie pamiętasz ile lat miała
nie była z tobą w dzieciństwa trosce
w niedojrzałości się zapomniała
gdy zostawiła na świata łasce
Lecz zapamiętaj mój przyjacielu
gdzie byś nie szukał to rzecz jest pewna
ojców mądrości może być wielu
ale miłości matka jest jedna
Wspominam swoje dzieciństwo
barwne cudowne lata
byłem wtedy lotny niczym ptak
chłonny życia jak wody kwiat
Zbierałem małe kamyczki
miałem album i znaczki
wierzyłem że przemówi wiewiórka
że zaprosi mnie do tańca
biała chmurka
Robiłem kolorowe latawce
biegałem z nimi przez ogromny świat
mówiłem Halo uwaga
jestem w Afryce już
Puszczałem rzeką papierowe okręty
pokonując fal morskich ornamenty
zrobiłem indiański pióropusz
i ruszyłem w tropikalny busz
Wieczorami spoglądałem na księżyc i gwiazdy
podziwiałem mały wielki wóz
potem na łóżku marzyłem długo
żeby tak choć raz
na księżycowym rogu siąść
Kazimierz Surzyn
Kiedyś byłem tylko cieniem
żyłem jedną małą chwilką
w ręce brałem słońca mgnienie
zazdrościłem czaru łąką
Z tęczy było me ubranie
w białej chmurce jadłem lody
czułem lekkość mego ciała
ze mną motyl tańczył tango
Aż czar prysnął i tak z kwiatu
spadłem prosto w szare życie
żegnaj wietrze wierny druhu
nie ma blasku róż w rozkwicie
Kazimierz Surzyn
Lubię zimę.
Biel jest interesująca,
można zapatrzyć się w nią.
Puścić wodze wyobraźni.
Dziwny efekt daje.Patrzenie.W słońce
potem w śnieg.Tuż pod nogami.
Ślepota.
I chłód.(nie )Dziwne-takie ludzkie.
Bezkres.
,,Boże,
użycz mi Pogody Ducha,
Abym akceptował tych,
których nie mogę zmienić,
Odwagi, abym zmieniał tego,
kogo mogę zmienić,
I mądrości, abym zrozumiał
że tym kimś jestem ja."
(Modlitwa o Pogodę Ducha)
Pozbawieni
autentycznej tożsamości.
Dorastający
wśród sprzecznych sygnałów.
Nieznający w dzieciństwie
pojęcia miłości.
W sidłach lęków,
urazów i żalów.
Lecz teraz możesz już
uzdrowić dziecko,
które tkwi w tobie.
Zdrowienie zaczyna się,
gdy wyjdziesz z izolacji.
Jest przecież wielu,
którzy żyli podobnie.
Takich jak ty
spotykać zacznij.
Poznasz na nowo
pojęcia szacunku,
humoru i łagodności...
Twoje życie
w szczęśliwsze się zmieni.
Poznasz też sekret
prawdziwej miłości.
W tym wszystkim
nowi Przyjaciele
są niezbędni.
Oskar Wizard
słowo stworzone
w sposób
tak piękny
że sercu dodaje skrzydeł
w rymach odnajduje
melodię zmysłów
pieszcząc doznania
pięciolinią
wyrazów
bez rymu
zaś
pędzi
jak oszalały ogier
płynie
jak wodospady
kruszące skały
rozbija zaskorupiałe
przekonania
zerwane z uwięzi
reguł
próbuje przytulić
myśli
przyspieszyć
tętno
rozgrzać ciało
lub wprost przeciwnie
zmrozić celną puentą
niespodziewanie
docierając
do źródła
wszystkich lęków
bywa też lekiem
na wszelkie obawy
gdyż ma moc magiczną
zdolną
uzdrowić duszę
lub obudzić
drzemiącą
miłość
a wszystko to
tylko dla Ciebie
Czytelniku
Oskar Wizard
Kochany Dziadku
piszę ten list z nadzieją
że gdziekolwiek jesteś
to w mocy niepojętej
dotrze on do ciebie
a może już go czytasz
zanim rodzące się myśli
dłoń przeniesie na papier
odszedłeś z tego świata
szybko i niespodzianie
kiedy byłem zbyt młody
aby rozumieć do końca
rzeczy tak ogromnie ważne
jak Ojczyzna i patriotyzm
pamiętam jednak doskonale
wspólnie spędzane wakacje
twoje niezwykłe poczucie humoru
i twoją poznańską gwarę
którą nie zawsze rozumiałem
tak wiele lat już przeminęło
a ja ten list piszę w setną rocznicę
odzyskania przez Polskę niepodległości
i choć dla ciebie teraz czas nie istnieje
to byłeś w tamtych wydarzeniach
powstańcem - bohaterem
dziękuję - Dziadku
bo gdy miałeś zaledwie
osiemnaście lat
to chwyciłeś za broń
i stanąłeś do walki
o naszą niepodległość
za to jestem z ciebie
tak bardzo
bardzo
dumny
z wdzięcznością - twój wnuk
Autor: Don Adalberto
Gdy nadszedł czas by przejrzeć na oczy
Zrozumieć jak świat wedle swych zasad kroczy
Aby w nim nie zginąć w tłumie, lub ze łzami
Widzę tylko okropieństwo, co nie tak jest z nami?
Odczuwam wrażenie że niewiedza jest zbawieniem
Bo im więcej wiem, tym więcej nie wiem
I z większą troską patrze w moją przyszłość
A całym sercem chciałbym spojrzeć jak kiedyś...
Jakże pięknie było móc patrzeć oczami dziecka
Na świat gdy nie gasneła nam niewinności świeczka
Bo teraz gdy moje oczy tak wiele widziały
Ciężko jest by usta szczerze się śmiały
Teraz wiem, że to wszystko jest z tyłu w oddali
A piękno i szczęście zbudować trzeba własnymi siłami
Już żadna pokusa mnie nie zamroczy
Bo naszedł czas by przejrzeć na oczy
Oto mój dom, w którym się wychowałem
To w nim, tyle nocy się bałem
To w nim, słyszałem ten hałas
To w nim, panował ich marazm
To w nim, tyle łez kapało
To w nim, marzenie umierało
To w nim, pięści były zaciśnięte
To w nim, blizny były odciśnięte
To w nim, traciłem wszystkie nadzieje
Oto mój dom, i tego nie zmienię
Przychodzisz na świat
pełen nadziei.
Rodzice bywają różni,
najczęściej kochają.
W miarę upływu lat
coś złego się dzieje.
Czujesz, że należysz do tych,
którzy od grupy odstają.
Nie pomoże nauczyciel,
zajęty podstawą programową.
Nie licz też na pomoc
złotoustego księdza.
Jeśli nawet dostaniesz rentę,
to kiedyś ci zabiorą.
Czeka cię strach, ból
i pewnie nędza?
Zamglony umysł
świata w pełni nie ogarnie.
80% ojców
porzuca taką rodzinę.
Od silnych leków
zatrucie czasem dopadnie...
Kupowanych
za matki udręczonej
krwawicę.
Módl się za rodziców,
będziesz żyć tyle
co oni.
To ich największy lęk,
nikt później
ci nie pomoże.
Czekają najprostsze prace,
dopóki szef cię nie przegoni.
Komu potrzebne takie życie
Panie Boże?
Oskar Wizard
*- jeden z pozostałych 20%
najczęściej widzę ich w niedzielę
biegną do kościoła
ze strachu przed piekłem
na które zasłużyli
bronią życia poczętego
słowem gorliwym
pozbawionym czynów
gdyż od ratowania urodzonych
są zawsze inni
tacy jak ja
w słowach
Bóg
Honor
Ojczyzna
popełniają przeważnie
kilka błędów ortograficznych
bo nie czytają książek
a ze sztuki pisania
znają tylko donosy
na sąsiada
nie mów im nigdy
że spotkałeś dziś Jezusa
nie uwierzą
bo im to nigdy
się nie zdarza
Oskar Wizard
przycupnęło skromnie
pomiędzy
zakurzonymi książkami
i rozpalonym laptopem
może pozostawił
je któryś
z miłych gości
a może
upadło przypadkiem
podczas
ostatniego rozstania
bez gniewu
lecz z podtekstem
wychodząc z cienia
otrzepało
przydeptne
niepamięcią skrzydła
aby wznieść się
w okolice żyrandolu
bo słowa
nie lubią pozostawać
niezauważone
i bez odpowiedzi
próbowałem
złowić je
siatką na motyle
pamiątką z dzieciństwa
którą łapałem też
słowa dorosłych
tak zapalczywie
przeze mnie
gromadzone
jako sentencje
o życiu
byłem ciekawy
czy jest to słowo
przyjazne
może nawet zakochane
lub chce
mnie przed czymś przestrzec
niestety
słowo wyleciało
przez otwarte okno
w kuchni
w której gotowałem
właśnie kawę
aby delektować się
aromatem
napoju
i tego właśnie słowa
widocznie
nie trafiło na swój czas
było przeterminowane
albo skierowane do kogoś
innego
straciłem słowo
ale zyskałem
pytanie
bo świat nie znosi
próżni
Oskar Wizard
różom
nie wyrywam kolców
może mnie kiedyś
nimi obronią
omijam też wiatr
ma wiele
do zrobienia
dobrego i złego
bez zbędnej zachęty
patrząc na wierzby
popadam w zamyślenie
nad zakurzonym fortepianem
który od dawna milczy
a może nawet
płacze
jak one
w zakręcie strumienia
poszukuję
znaków tajemnych
które zwiastują
nasze kolejne
spotkania
i tylko niebo
niezmiennie
ukrywa
błękit
za żaluzją chmur
i tylko zegar
odmierza
nasz czas
tykając
niecierpliwie
ciekawe
czy coś
wie?
Oskar Wizard
Wszystko, co cenne
ukryte jest w rodzinie.
Dzieci radość dają
i uczą poświęcenia.
Przy żonie
życie atrakcjami
płynie.
Mieszanka reprymend
i przytulenia.
Pieniędzy
nigdy nie jest
zbyt wiele.
Nie mogą być celem
samym w sobie.
Rodzina to więcej
niż przyjaciele...
Nawet gdy czasem
dostajesz po głowie.
Twoi rodzice
życie ci dali.
Dzieci zaś są
twojego ja
kontynuacją.
Najlepiej abyście
się z żoną
uzupełniali...
Wnuki będą
życia wspaniałą
kulminacją.
Oskar Wizard
Afirmowałem pogodne baśnie.
Chciałem zapomnieć o życia brzemieniu.
Zanim płomień życia nie zgaśnie...
Napisałem kilka wierszy w natchnieniu.
Zwłaszcza o moim garbatym losie.
Uczyłem się zwalczać pech pracowitością.
Bo mogło być już tylko gorzej.
Zbyt mocno nauczyłem się żyć z samotnością.
W moim życiu była śmierć, choroby i straty.
Nie będę się jednak z tobą licytował...
Może też masz los chronicznie garbaty?
Wiedz jednak, że nade mną nikt się nie litował.
Nauczyłem się władać pogodą ducha.
Chociaż czasem gasi ją cień z przeszłości.
Niekiedy Bóg moich próśb wysłucha...
Z wyjątkiem tych o szalonej miłości.
Dlatego też lubię wiersze zakochane.
Namiastką są tego, co się nie spełniło.
Mimo to życie wiodę wspaniałe.
Względną równowagą się wypełniło.
Tylko czasem staję się jak wilk czujny.
Doświadczanie katastrof uczy mądrości.
Bywam wtedy odrobinę czupurny.
Sam nie wiem dlaczego nie chcę ustąpić?
Udzielam z chęcią kredytu zaufania.
Bo w prawie każdym jest pragnienie dobroci.
Niektórym jednak złość rozum przesłania.
Wtedy daję powód do prawdziwej złości.
Pokonanemu lubię dłoń na zgodę podawać.
Życie nie może wojnami być wypełnione.
Kiedyś relację z życia będę Bogu zdawać.
Powiem Mu: wszystkie zadania sukcesem zakończone.
A jeśli śmierć jest końcem wszystkiego?
W nicości nie będę poświęcenia żałować.
Warto dać wszystko dla kogoś bliskiego.
Może większe szczęście od mojego wyhodować!
Oskar Wizard
https://www.youtube.com/watch?v=q6DWJPaNVz4
*Myślisz, że mnie zaskoczysz mówiąc, że zwariowałem...
... O, nie! Ja to powiedziałem pierwszy!
*Dziękuję pradawni bogowie za mnóstwo komentarzy!
... Teraz mi je przeczytajcie!
*Wiem, że blask chwały tak Cię onieśmiela...
że boisz się pisać cokolwiek pod moimi fotkami...
* To straszne! Dopięłaś się do mojej fotki...
... Nie skazuj mnie na polubienie Ciebie!
*Wszędzie tylko ten sex, kiss i lovciam... co to znaczy?
Będąc na szczycie własnej ignorancji nie mogę przecież przyznać...
że jak większość Polaków nie znam angielskiego!
* Jestem w sądzie. Sprawa przegrana.
Do domu nie wracam by nie przeszkadzać komornikowi...
Idę do dentysty bo bolą mnie trzy zęby.
Mój pies wpadł pod ciężarówkę.
Skręciłem nogę i zgubiłem portfel.
... i dokumenty...
... klucze też...
Ale dziękuję, że życzysz mi miłego dnia!
Oskar Wizard
*/ teksty własne wzorowane na Królu Julianie.../