Trzeba ciszy i spokoju
by usłyszeć samego siebie
aby sobie odpowiedzieć
czy naprawdę pracuję
nad pokonaniem swoich wad.
Czasem nic mi się nie podoba
a sam nie próbuję
nawet w maleńkiej cząsteczce
zmienić rzeczywistości na lepszą.
Boże moja wiara jest mała
niekiedy myślę, że to już koniec
pustka,totalna klęska
A przecież Pan pragnie bym wstał,
pokonał strach, wygrał
z samym sobą
i odniósł wieczne zwycięstwo
Kazimierz Surzyn
Wolność człowieka
kończy się tam
gdzie zaczyna
działać Dekalog
Dekalog daje nam
pełną wolność
w osiąganiu doskonałości życia
i w bezustannym dążeniu do Boga
Kazimierz Surzyn
Korzeniami sięga zasad
Bożych Przykazań opoka
nie szuka dowodów
ani żadnego tłumaczenia
odrzuca pokrętne sądy
z miłością się łączy
ona sporo kosztuje
ta bez żadnej ceny
nie jest prawdą
lecz wierutnym Kłamstwem
Kazimierz Surzyn
Poobijana od jego ciosów
nie ma włosów
nie ma piersi
ani ziemskiej przyszłości
tylko cierpienie choroba
zgon grób żałoba
ufa Bogu co do wieczności
wierzy Jego oceanowi miłości
Niepotrzebne echo jeszcze WE mnie jest
Ono przypomina, gdzie mam być i nie.
Uciekam od niego, a ono jak ten wiatr
do ucha mi szepcze takiej pieśni treść :
/ nic z tej treści nie będzie /
Czas leci tak szybko, sama o tym wiesz,
a jesień przynieść może taką wieść,
że sama się zdziwisz, że tak może być,
chociaż wiarą nie kierujesz się TY.
Zdajesz sobie sprawę, że wiatr goni jak chce
i swym bajaniem bawi się.
I echo i wiatr tworzą duet wspaniały- myślą ?
że ich rytm jest doskonały!!!
że posłucham go jeszcze, a ja wiem i czuję, że
ta mglista zadyma, coraz bardziej oddala się
i nie wróci już jak ta powracająca fala, co uderza
z wielką siłą o brzegi, zmywa plaż oblicza
i ucieka w dal z niczym.
TO ODDALA SIĘ , TO ZNIKA, TAKA Z NIEJ JEST.
JEJ M U Z Y K A .
.
Ty - która przychodzisz
ośnieżona i zziębnięta
w samym środku zimy
aby błogosławioną świecą
chronić nasze domostwa
od gromów
nawałnic
gradobicia
pożarów
powodzi...
a w ręce konających
wkładasz jasny płomyk
który przez mroki śmierci
prowadzi do Twego Syna
strzeż nas - Panno Gromniczna
przed wilkami czyhającymi
w gęstwinach codzienności
i przemieniaj ludzkie serca
by człowiek dla człowieka
nie stawał się wilkiem
Autor: Don Adalberto
słowo stworzone
w sposób
tak piękny
że sercu dodaje skrzydeł
w rymach odnajduje
melodię zmysłów
pieszcząc doznania
pięciolinią
wyrazów
bez rymu
zaś
pędzi
jak oszalały ogier
płynie
jak wodospady
kruszące skały
rozbija zaskorupiałe
przekonania
zerwane z uwięzi
reguł
próbuje przytulić
myśli
przyspieszyć
tętno
rozgrzać ciało
lub wprost przeciwnie
zmrozić celną puentą
niespodziewanie
docierając
do źródła
wszystkich lęków
bywa też lekiem
na wszelkie obawy
gdyż ma moc magiczną
zdolną
uzdrowić duszę
lub obudzić
drzemiącą
miłość
a wszystko to
tylko dla Ciebie
Czytelniku
Oskar Wizard
życie jest jedno
powtórki nie będzie
choć tak chcieliby
buddyści
to nie gra
w której masz
jego wielokrotność
i nie trwa
też zbyt długo
w skali kosmicznej
to zapałki błysk
marnotrawione
i niedoceniane
w ciągłym biegu
donikąd
lub przesypiane
dzisiejsza chwila
oddawana
snom o wielkości
w dniu jutrzejszym
albo
tęsknotom
za chwilami
które nie powrócą
życie jest jedno
powtórki nie będzie
warto być dobrym
to jedyna waluta
która
może mieć wartość
w transakcji
Piekło-Niebo
Oskar Wizard
Nawet Diabłu
udało się
nierajskie drzewo
wyhodować.
Owoce
jadem nienawiści
ociekają.
Skosztuj!
A będziesz niszczyć,
a nawet mordować...
Dobrym ludziom
potem tylko smutki
pozostają.
Diabeł
jest bardzo dobrym
strategiem.
Do tego znakomitym
mistrzem reklamy.
Udaje boga,
choć jest z Nieba
zbiegiem.
Często jego owoc
jest przez głupców
zachwalany.
A życie jest krótkie,
zbyt szybko mija.
Po tej stronie
pozostawisz
wszystkie zdobycze.
Niech przez życie
nie wiedzie cię
żmija.
Na odrobinę rozsądku
liczę.
Tak trudno
być dobrym
przez lat kilkadziesiąt?
Czy życie
nie byłoby prostsze
i bliższe Nieba?
Złym uczynkiem
steruje złość,
zawiść
i przesąd!
Złych ludzi
z naszego otoczenia
przegonić
potrzeba!
Oskar Wizard
(fot. Z Google. Na zdj. 18-letnia Saudyjka,
której grozi śmierć za porzucenie islamu,
zamordowany w czasie Wielkiej Orkiestry
prez. Gdańska Paweł Adamowicz,
Jurek Owsiak niszczony powodzią hejtu
oraz załamany zabójstwem Adamowicza)
Tobie pokłon oddaję
Najwyższa Mądrości
która objawiasz się
w dziełach stworzenia
pochylam się nisko
nad źdźbłem trawy
i przed nieskończonym
majestatem kosmosu
przed Tobą składam
pomnażany talent
który - jak wszystko
od Ciebie otrzymałem
wybacz mi spóźnienie
do betlejemskiej groty
ale zagubiłem się
w labiryncie czasu
Izrael, październik 1994
Autor: Don Adalberto
Fotografia: Don Adalberto
na Nowy Rok
między ludźmi
sobie życzliwymi
jak sztuczne ognie
rozbłyskują z hukiem
wyszukane życzenia
a ja w cichości serca
życzę wszystkim ludziom
na całym świecie
tym znanym i nieznanym
więcej miłości i pokoju
i jak najmniej cierpienia
Autor: Don Adalberto
Zapatrzona w Biedaczynę
stanęłaś przed wyborem
życie albo Życie:
dla światowej róży
albo lilii białej
Wybrałaś - niewinność
choć nie bez łzy
ukrytej pod cieniem
klasztornego stroju
W słońcu Asyża
dostrzegałaś biednych
choć dla bogatych świata
to światło było za słabe
aby ich zobaczyć
Żyłaś dla Oblubieńca
tak wiernie
że zasłużyłaś na
papieski wiatyk
Via dolorosa
Via gloriosa
Jakoś skromnie, biednie jakoś
w twej katedrze
święty Bracie od zwierzyny
Zamiast złotych tu ołtarzy
tylko skromny obraz
lichy
Brak mi tutaj tronów wielkich
podniesionych Ekscelencji
zamiast tego kilku braci
chce zbudować
świat najlepszy
Poszli za tym,
który biedę za swą siostrę
obrać raczył
zostawili świat skłócony
i przyjęli strój
żebraczy
Widzą w tobie twarz anioła
choć przykrytą smugą bólu
Pan twój przecież cię oznaczył
abyś bolał z Nim, swym Królem
Ta historia pójdzie dalej
wieki całe tak zaznaczy
że do końca dla ubogich
centrum świata
będzie - Asyż
Małe rzeczy,
a cieszą...
Miło, przyjemnie
muzycznie...
Tak nie wiele potrzeba,
by uśmiech na twarzy zagościł...
Troski pochowajmy w kąt...
Może pójdą w końcu stąd...
Nie ma złości,
ja zapraszam do radości...
???
Autor: Blue Magiczna
zdj. z netu
łagodny
zmierzch
otula
zimowe
pejzaże
zapach
świerku
napełnia
domowe
świątynie
płoną serca
na ołtarzu
pojednania
spływa
cicho
łza
do kielicha
oczyszczenia
a opłatek drży
jak dziecko
położone na sianie
- ukazał się na ziemi znak czasu
zasiądźmy zatem do wieczerzy
przemiany
i niech wigilia zawsze w nas trwa
Autor: Don Adalberto
P.s. Wszystkim miłośnikom poezji życzę
wspaniałych przeżyć, które niosą ze sobą
święta Bożego Narodzenia.
kiedy nadszedł
wigilijny wieczór
i dźwięki kolęd
płynęły do uszu
gdzieś z oddali
przełamaliśmy
nad łóżkiem
drżącymi rękami
kruchy opłatek
w szpitalnej sali
nie było wigilijnych potraw
nie zanuciliśmy żadnej kolędy
wymieniliśmy jedynie dary
które jak Dziecię Jezus
w sercach się zrodziły
ty podarowałeś mi żal
co z oczu łzą spłynął
ja dałem ci w zamian słowa
otuchy
nadziei
i wiary...
Autor: Don Adalberto
Przychodzisz do nas, Panie,
aby wnieść w nasze życie,
miłość, pokój, pojednanie.
Otwórzcie serca na przyjście Pana.
W cichym powiewie, szepnął wiatr.
