sobota jest najpiękniejsza w tygodniu

niedziela smutna a reszta pracowita

dlatego mam twarz pogodną

przyjdę się z tobą przywitać

możemy iść wreszcie na spacer długi

przez cały czas trzymać się za ręce

ogrzać uczuciem czas jesiennej szarugi

do kina i kawiarni pójść jeszcze

wszystko dzieje się bez pośpiechu wreszcie

wieczorem przytulimy się namiętnie

tak właśnie wygląda szczęście

całować pragnę szalenie

Oskar Wizard

Szczęściu nie przeszkadza

lejący jak z cebra deszcz

kiedy dobrocią sprawiasz

że nawet maleńka iskierka

deszczowymi łzami zalana 

nie gaśnie radością otulona

Śniłem o pocałunku w deszczu

a tu masz dzisiaj taki dostałem

poczułem deszcz więc tańczę

jakbym na nowo się narodził

otoczony płomieniem miłości

w Edenie boskiej szczęśliwości

Kazimierz Surzyn 

Nie szukam żadnego skarbu

ponieważ mam go koło siebie

ani pretekstu nie potrzebuję

aby przytulać całować ciebie

Przy tobie maleńkie jest duże

iskra przeradza się w płomień

dobre czyny są zawsze potęgą

szczęście nie odchodzi w cień

Duszę wypełniasz pożądaniem

serce ogarnia ogień zatracenia

nawet gwiazdy nam zazdroszczą

takiego rozbrajającego kochania

Kazimierz Surzyn

Odwiedzam Ciebie Tato
W Twoich przykrych snach
Czy nienawidzisz mnie za to,
Czy nadal mnie kochasz?
Oddzieliłeś stalową kratą,
Gdzie wspólny spacer nasz?
Zyskałeś tam, gdzie inni tracą,
Gdzie Twoja Antosia?
Zabiłeś nim stworzyłeś,
Los niechcianego dziecka
O naszej trójce marzyłeś
Nie doczekaliśmy dnia

Odwiedzam Ciebie Tato,
Wciąż o mnie pamiętasz
Czy nienawidzisz mnie za to,
Że teraz Ty tabletki połykasz?
Oddzieliłeś stalową kratą,
Co mi w zamian dasz?
Zyskałeś tam, gdzie inni tracą,
Mówiłeś, że to nie ten czas
Teraz Ona Cię zabiła
Los niechcianego dziecka
Gdzie jest moja rodzina?
Nie doczekaliśmy dnia

Kończy się lato 

               wyjątkowo gorące

łzą na rzęsie

Czerwienieją liście

               z tęsknoty pewnie

za zielonością

Wiatr roztańczył gałęzie

                     i liście wyrywa

z niemocy drzewa

Jeszcze wspominam podróże -

                  górskie i morskie

na kocu łąkowe

                  greckie i włoskie

śpiewy i tańce ogniskowe

Lecz też spacery

                       w splocie rąk

akacjami usłane

                zapachami różane

i odwzajemnioną bliskość

w naszym szczęśliwym czasie

Tęskno mi za latem

              ale jeszcze bardziej 

będę tęsknił 

               przy kominku zimą

Kazimierz Surzyn

Przed nami piękne ostatnie 

dni lata całkiem upalne

słońcem nam przychylne

Wciąż kwiatami lata ubrana

uświęcasz kolorowe ogrody

jesteś cudną ozdobą przyrody

Wyzwalasz pocałunkami idyllę

w letnich ziołach na polance

w białej powabnej sukience

Ciągle ciepłe wspomnienia

znad helskiego piaskowca 

szlaków Jedlicznika Leskowca

Nadal wiatr posyła miłe

z wędrówek pozdrowienie

po Magórce i Mioduszynie

Bez końca na nas patrzą

pałacu suskiego komnaty

i przy wejściu dawne armaty

Jeszcze zachwyca boska tęcza

pachnie dom miodem lipowym

i słonecznika uśmiechem radosnym

A już w progu widnieje jesień

żegna lato liści spojrzeniem

które ociąga się z odejściem

Kazimierz Surzyn 

W malinowym gąszczu 

tylko my we dwoje

spojrzeń blask łapiemy.

Biorę twoje usta a ty moje

rumieńce na twarzy mamy

uskrzydlone serca wartko biją

ciała w płatkach dzikich róż

i w dreszczach gwiazd sięgają

Czyżby to był raj na ziemi?

W malinowym gąszczu 

nasz pierwszy pocałunek

jak cudowny skroplony

rosą srebrny poranek.

Wtedy wszystko miałem

szczęściu się kłaniałem

a zakochanie było.. pamiętam

najsłodszą ze słodkich poezji.

Dzisiaj miłość malinowa

radośnie nadal jest pierwszą

i z pewnością będzie ostatnią

wycałuję każdą chwilę z tobą

z ramion nigdy nie wypuszczę

muśnięciem warg wypieszczę

niechże ten nasz raj trwa..

Kazimierz Surzyn  

Pod stopami co jeszcze

parę dni temu chodziły

też na weselu tańczyły

wiatr ślady życia zaciera

Dzisiaj nie ma tu ciebie

serce tęskni spragnione

źrenice łzami zatopione

żal ciężki niczym skała

Przyjaźnić się ze śmiercią? 

bo potem kiedy przyjdzie

i na powiekach usiądzie

chować przyjaciół tak trudno..

                 Wiecznej Pamięci

                Przyjaciółce Sylwii

Kazimierz Surzyn

Piękna w jaśminach gładka

gorąca niczym piaski plaży

powabna jak kwiat lotosu

dłonie wariują w pieszczotach

szerokie źrenice pożądania

miarowo przyciągają twój wzrok

zanurzający się w uniesieniach

wrzące usta mam na twoich

pocałunkami pobudzam piersi

co owocem cudnie nabrzmiały

drżysz muzyką mego serca

łzy łagodnie ronisz ze szczęścia

wzdychasz miarowo z rozkoszy

omdlewasz kiedy delikatnie

wargami dotykam ci szyi

tracisz oddech w ramionach

zupełnie jak w tangu zauroczona

swoje piękne aksamitne kształty

odbijasz kusząco na moim ciele

zaspokojenie pięknym snem śnimy

rano patrzymy nęcąco na siebie

ciesząc się z napływu szczęścia

uwielbiam ciebie miła  zdobywać

na nowo każdego dnia i nocy

Kazimierz Surzyn

Miłość jest ślepa -

kiedy Amor miłością

wprost w serce nie trafił

tylko na oku się zawiesił

i w łzach utonął 

Miłość jest prawdziwa -

gdy Amor czułością

i wielką miłością

serce ci wypełnił

marzenia spełnił

tak jak ty moje -

miłością na zawsze

co wszystko zwycięża

Amor aeternus

(Wieczna miłość)

Kazimierz Surzyn

Kolejny dzień przemija biegiem

słońce uśmiecha się zachodem

w purpurowych koronkach nieba

chmury nabrzmiałe pod wieczór

noc tajemniczą witają w progu

dzisiaj jest bardzo dla nas łaskawa

darowała urokliwy księżyc wyrazisty

oraz łańcuch gwiazdek promienisty

marzeniom ładnie rozwinęła skrzydła

kocham cię w tym gwiazdozbiorze

ale znowu rano wstało zorzą i rosą

królewsko zapiał kogut w kurniku

gdzieś w oddali dzwony głośno biją

już południe Anioł Pański zwiastują

i znów słońce w różu w czerwieni

wieczór pomału do snu skrywa

Bóg wielki zegarmistrz świata

Kazimierz Surzyn 

Uwielbiam Giewont

choć zdobyć szczyt

nie jest takie łatwe

serce bije mocniej

leją się stróżki potu

po zmęczonej twarzy

nogi niczym z gąbki

trochę opuchnięte bolą

Kiedy jestem na szczycie

zatapiam się w zieleni

i jak ptak skrzydła ręce

rozkładam w przestrzeni

pod Krzyżem klękam

i w ciszy się modlę

Bogu szczerze dziękując

za szczęśliwe życie

Patrzę dumnie z wysokości

na wszystkie przeszkody

które właśnie pokonałem

tak samo jak te ciężkie

napotkane w codzienności

jestem radosny spokojny

bezcenna błoga harmonia

człowieka z cudem natury

Kazimierz Surzyn 

Zygmunt Jan Prusiński


Ulica de la Santé

Ewie Prusińskiej


Włóczę się po ulicy paryskiej
może spotkam Adama Mickiewicza
spóźnionego trochę by zajść do kawiarenki
na przedmieściu Batignolles -
zresztą nie ma daleko od domu
z ulicy de la Santé
ale jak to poeta - jego myśli są wszędzie.

Zatopiłem się we własnych
czekam na telefon z Belgii -
tam moja miłość ma skrzydła
rozwija swój talent pisarski
ocierając o moje kontury
wobec ukończenia książki.

I jest w tym aromat kawy
i zapach truskawek
i wieczna ucieczka do marzeń
by spotkać się ze mną
na paryskiej ulicy -
może spotkamy Adama
w surducie i w kapeluszu
opierającego się o laskę
gdzieś z wybiegającymi oczyma
na odlatujące szpaki.

Square des Batignolles jest ławka
usiądziemy Ewo by przywitać wiersz
albo jego fragment Gwyna Williamsa:
"Wzrok wahającego się września ciąży
źrebakowi, gałęzi i myśli..." -
czy nie uważasz za stosowne
dopisać poza wierszem moje słowa -
(że różnością różni się czucie
między łaskawym wyróżnieniem
spotkać się z wieszczem akurat tutaj ?)

- Dotknij mnie - a liściom będzie lżej...


25.12.2013 - Ustka
Środa 1:34

Nie śpieszyłem się tak bardzo

do dorosłości bo wiedziałem

że będę tęsknił za dzieciństwem

trzymałem ale mi za mgłę uciekło

Nie tracę energii na gromadzenie

pieniędzy wydaję co tylko mam

i tak bym je stracił każdy to powie

ratując potem najcenniejsze zdrowie

Nie myślę stale o przyszłości

żyję szczęściem teraźniejszości

uwielbiam mieć ciebie w objęciach

wtedy nie straszne początki i końce

Idę byle do przodu tam gdzie

kwitną cały rok cudowne kwiaty

plecami do bólu odwrócony

szczęśliwy i tobą spełniony

Kazimierz Surzyn

umiesz kochać

nieprzytomnie

namiętnie

oszałamiać

atłasem otulać

uczesać sprawy

zatrzymać lawy

życia wulkanów

wezbranych wiatrów

w tę noc szczęśliwą

językiem duszy

mówi moje ciało

niebo gwieździste

zeszło na ziemię

w ramionach mych drży

roziskrzone rozkoszą

Kazimierz Surzyn

poza sobą nic nie widzimy

cóż więc dla świata znaczymy

czy wokoło dobry czy zły los

czy spada na nas jak grom cios

miłość może wszystko znieść

suchą stopą przez rzekę przejść

miłość za wszystko wystarczy

nawet najgorsze rzeczy wybaczy

w świec płomieniu Kocham cię słyszę

które w głębi serca z radością noszę

sam kochając jestem kochanym

na globie mężem najszczęśliwszym

kocham ciebie to się zmienić nie może

proszę w tym dopomóż mi mój Boże

Kazimierz Surzyn

       Kochany wrześniu

ogrom ciepła nam podaruj

nici babiego lata długo snuj

daj romantycznych wrzosów

na przepiękny wianuszek

dawaj stale błękit nieba

jagód smacznych dzbanuszek

i grzybów dorodnych koszyczek

        Wrześniu rozmarzony

tak samo jak ja teraz

        wrześniu roztańczony

posłuchaj wspomnień..

          Razem z ukochaną

biegliśmy latem 

malinowym zboczem -

zakochani w sobie

pod dębem złotym

całowałem ciebie

wejrzeniem pierwszym

i tak pozostało -

dziś jesteśmy jednym

pocałunkiem szczęśliwym

           Drogi wrześniu

dałeś bezlik ciepła

moim wspomnieniom

błękit nieba

potrzebny marzeniom

córeczce wrzosów

na wianuszek

jagód dzbanuszek

i grzybów koszyczek

moc soków z malin

czernic i żurawiny

i naręcza jarzębiny

które przyjęłaś

w idylli wrześniowej

Kazimierz Surzyn

Uwielbiam gdy rano wstajesz

pełna temperamentu i miłości

z nieuczesanymi jeszcze myślami

całujesz mnie w serca czułości

Spoglądasz za okno na słońce

co w firance rozkłada promienie

serwujesz kawę która aromatem

do nowego dnia daje pobudzenie

Wypijam napój w zachwycie zdarzeń

choć te same nigdy się nie znudzą

i te wykwintne smażone naleśniki

cały nasz dom do szczęścia budzą

Kazimierz Surzyn

prośby spełniasz pokornie

tulisz w swych skrzydłach

w chorobie byłeś przy mnie

trwasz ze mną w modłach

suszysz łzy zakrwawione

krzywdą ludzką zranione

kołyszesz skrzydeł trzepotem

tak z sercem chronisz potem

aniele proszę ze mną bądź

prowadź przez kręte drogi

dziarskości życia dodaj mi

zdejm ze mnie ciężar srogi

a kiedy przyjdzie śmierć

moje oczy ciepło zamknij

spojrzeniem anielskim

duszę mocą swą obejmij

i złóż w raju niebieskim

Kazimierz Surzyn

Wśród nas żyją anioły

bez skrzydeł czarujących

ale za to ich ciche serca

to azyl dla potrzebujących

Strzegą drugiego człowieka

tak jak ty mnie miła właśnie

są takie przepiękne wnętrzem

i mają twoje oczy niebieskie

Anioła też widzę w przyjacielu

co pomógł mi w nieszczęściu

w przechodniu z uśmiechem

tyś moim aniołem dobroci ciociu

I w pielęgniarce co mojego tatusia

z boku na bok całą dobę przekłada

i w mamusi która zawsze wysłucha

ona jedyna największą miłością kocha

Kazimierz Surzyn